Apatia - przemęczenie i ospałość - narkolepsja
Pomóż sobie albo w końcu daj sobie pomóc znajdując terapeutę!
Totalna APATIA życiowa, totalne lenistwo przesypiania całej doby najlepiej na okrągło, to w istocie silna PSYCHOZA LĘKOWA. LĘK przed życiem, LĘK przed miłością.
 |
| Narkolepsja - senność napadowa |
APATIA (bierność, ospałość) to nic innego jak silny lęk, który Tobą rządzi, kieruje i manipuluje powstrzymując totalnie od właściwych życiowych decyzji, aktywności i pracy. APATIA (Apatio) rodzi się z lęku przed RODZICAMI i z powodu braku właściwych wzorców MIŁOŚCI w domu rodzinnym. Dzieci apatyczne, to dzieci niekochane, dzieci z zimnego chowu. APATIA to też lęk przed p/oddaniem się swej MIŁOŚCI, ucieczka przed odczuwaniem, za którą kryje się nadwrażliwość czy przewrażliwienie. APATIO pokazuje zawsze osobowość owładniętą lękiem, sparaliżowaną życiowo, niezdolną do twórczej aktywności i pracy, pełną buntu wobec stawianych wymagań w pracy, pełną buntu wobec życiowych obowiązków. APATIA powoduje wycofywanie się z życia, unikanie kontaktów towarzyskich, niechęć wobec gości, często też niechęć i awersję wobec aktywności życiowej przejawianej przez bliskich. Sam LĘK wytwarzany przez APATIO oznacza, że osoba z tym syndromem generalnie nie ufa biegowi życia, nie jest zdobią do samodzielnego życia i przeżycia. LĘK to generalnie brak zgody na życie, niepozwalanie sobie by żyć pełnią życia i troszczyć się o siebie, aranżować twórczo wszystkie swoje sprawy. Daje to obraz dużego dziecka niezdolnego do samodzielnej egzystencji chętnie kontrolowanego przez apodyktycznego rodzica.
NARKOLEPSJA - Senność Napadowa, oznacza skumulowanie bardzo silnego STRACHU zwanego WIELKIM STRACHEM podpartego totalną awersją, niechęcią do miejsca i osób z którymi się przebywa. Myśli typu "nie chcę być tutaj", "nie chcę być z tymi osobami", poczucie "nie dam rady" czyli życiowe zniechęcenie i nieudacznictwo to napęd "Wielkiego Strachu". Stany NARKOLEPTYCZNE występują u osobników psychicznie niedojrzałych i nieprzygotowanych do życiowych ról i obowiązków. Szczególnie u wielu kobiet pojawiają się po opuszczeniu domu rodzinnego, w którym były przyzwyczajone do władzy i opieki apodyktycznej i kontrolującej matki. Mężczyznę z taką patologią zwie się potocznie maminsynkiem lub niedorajdą. Podłoże NARKOLEPTYCZNE u osoby bywa przyczyną nieuzasadnionej AWERSJI do bliskich (partnera) oraz manifestuje się jako zaburzone postrzeganie i niewłaściwa ocena bliskich osób, a szczególnie osoby partnera (współpracownika, wspólnika). U adeptów Ścieżki Duchowej napady NARKOLEPSJI znamionują strach, lęk, opór i nieakceptację GURU, DHARMY (NAUKI) i SANGHI (Wspólnoty) oraz BOGA. NARKOLEPSJA jawi się wtedy adeptom także jako napadowa senność w czasie słuchania NAUK lub prowadzonych PRAKTYK, także może pojawić się jako gwałtowna ucieczka ze wszelkich zajęć duchowych, które konfrontują wewnętrzne problemy i wyparte emocje.
