poniedziałek, 20 marca 2023

URAN - Oceany Wody na Księżycach i Astrologia

URAN - na księżycach oceany wody, a w astrologii najsłabsze wpływy


Dwa księżyce Urana mogą mieć aktywne oceany pełne wody. Naukowcy uważają, że znaleźli wyjaśnienie tajemniczego zjawiska. W astrologii Uran jest słaby, ledwie widoczny, i ma bardzo niewielki wpływ z powodu swej słabości. 

Planeta Uran to jeden z najbardziej tajemniczych obiektów w Układzie Słonecznym, którego oś obrotu jest znacznie nachylona i znajduje się niemal w płaszczyźnie orbity planety. Oznacza to, że bieguny Urana znajdują się tam, gdzie na większości planet jest równik, a jego księżyce, obserwowane z ziemi, krążą niczym wskazówki zegara, i to właśnie te księżyce spędzały sen z powiek grupie naukowców. Podczas trzech dni obserwacji Urana przez sondę Voyager 2 w 1986 roku, doszło do dziwnych odczytów, zakłócających działanie instrumentów pomiarowych. W tamtym czasie przypisywano to zjawisko "przypadkowemu strumieniowi plazmy z odległego ogona magnetosfery Urana", przez który przeleciała sonda. Po latach wiemy już, że to doraźne wyjaśnienie nie może być prawdziwe, a naukowcy w historii wiele razy musieli zmieniać lub poprawiać oraz uzupełniać swoje nietrafione hipotezy i nawet teorie naukowe. 

URAN - obieg po orbicie (tam gdzie jest w 2028 był w 1944 roku)

Na przestrzeni ostatnich siedemdziesięciu lat człowiek wysłał w przestrzeń kosmiczną ogromną liczbę sond kosmicznych. Odwiedziliśmy za pomocą mniejszych i większych aparatów wszystkie planety Układu Słonecznego, własny Księżyc oraz księżyce gazowych olbrzymów. Nie zmienia to jednak faktu, że wielkimi zaniedbanymi pod względem eksploracji kosmicznej są dwa lodowe olbrzymy, Uran i Neptun. Jak się okazuje, rezygnując z wysyłania sond kosmicznych w ich kierunku mogliśmy przeoczyć coś niezwykle istotnego. Nawet astrolodzy popełnili błędy po odkryciach Urana i Neptuna, a największy po odkryciu Plutona, który wydawał się być wielokrotnie większy (miał mieć nawet 25 tysięcy kilometrów średnicy, a okazało się, że to tylko ledwie około 2,5 tysiące km, zatem przeszacowano wielokrotnie jego wielkość i wpływy oraz wprowadzono mylne wyobrażenia o jego sile oddziaływania, nieomal w ciągu roku po odkryciu tego ledwie zauważalnego obiektu, deformując odczyty prognostyczne astrologii). Od około 1975 roku trwa ruch prostowania wiedzy astrologicznej na tematy planet pozasaturnicznych, szczególnie jeśli chodzi o Plutona, którego wpływ, siła oddziaływania w astrologii jest średnio dziesięć tysięcy razy mniejsza niż Urana, podczas gdy siła oddziaływania Urana jest średnio 10 tysięcy razy mniejsza niż planety Wenus w czasie maksimum jej jasności i widoczności, zaś 100-250 razy mniejsza niż planet w pierwszej jasności wizualnej (+1 magnitudo). Nie tylko uczeni stricte naukowi się mylą w swych teoriach, metafizykom też się zdarza i to fatalne błędy robić, bo o czymś ważnym zapomnieli. 

Cóż zatem mogło wywołać takie zakłócenia instrumentów pomiarowych w okolicy Urana? Nowe analizy zespołu badawczego z Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) wskazują, że odpowiedzią może być istnienie płynnych oceanów na powierzchni jednego lub dwóch księżyców Urana, które powodują wyrzucanie plazmy spod lodowej powierzchni. Na celowniku są dwa księżyce: Ariel oraz Miranda, które pasują do tej teorii czy hipotezy naukowej. Ian Cohen, naukowiec kosmiczny z APL i główny autor nowego badania, powiedział, że takie odkrycie nie byłoby niczym dziwnym:

"Często zdarza się, że pomiary cząstek energetycznych są prekursorem odkrycia oceanicznego świata."

Jedyną sondą kosmiczną, która choć na chwilę zbliżyła się do obu planet był Voyager 2, który został wysłany z Ziemi w 1977 roku. Zbliżyła się ona do Urana na odległość 81.558 km 24 stycznia 1986 roku. Nieco ponad trzy lata później 25 sierpnia 1989 roku Voyager 2 przeleciał w odległości 4500 km od szczytów chmur Neptuna. Od tego czasu żadna sonda kosmiczna nie powtórzyła jego wyczynu. Ludzkość od ponad trzydziestu lat ogranicza się jedynie do obserwacji obu planet za pomocą teleskopów naziemnych i kosmicznych z niskiej niestety orbity. Znacznie lepsze byłoby obserwatorium na powierzchni lub orbicie ziemskiego Księżyca. 

niedziela, 1 stycznia 2023

Rok 2023 - Siódemka i Ogon Smoka - Przepowiednie

Horoskop numerologiczny i astrologiczny na rok 2023 


Potraktuj horoskop jako swego rodzaju duchową mapę, która pomoże ci w bezpieczny sposób pokonać wszystkie zakręty losu. Dzięki prognozie astrologicznej i numerologicznej będziesz zwykle w stanie wytyczyć piękny i znacznie bezpieczniejszy szlak dla ziemskiej podróży życiowej. Zamiast wieść chaotyczny żywot, skorzystaj z najlepszego wsparcia dotyczącego twojego losu – astrologii i numerologii. Niech żadne wyzwanie w roku 2023 nie będzie dla ciebie zbyt trudne czy zaskakujące. Obraz horoskopu astronumerologicznego dla kraju rysowany jest na czas wchodzenia Nowego Roku w stolicy państwa, zatem dla Polski na świętowanie Sylwestra i Nowego Roku, dokładnie o północy z 31 grudnia 2022 na 1 stycznia 2023. Istotna jest także wibracja liczbowa roku 2023, która jako wibracja sumy swoich cyfr zaczyna swoje działanie w czasie hucznych zabaw sylwestrowych, dokładnie o północy czasu lokalnego. Horoskopy w popularnych gazetach i mediach telewizyjnych są zwykle bardzo płytkie, często powielają jakieś celebryckie błędy i nie ma w nich żadnych istotnych informacji, ale to dlatego, że zwykle nie są opracowywane przez astrologów ani numerologów, a przez dziennikarzy, którzy nie mają pojęcia o analizowaniu ani opisywaniu prawdziwych horoskopów. 

Rok 2023 - Wibracja 7 Ketu - Rok Boga Wojny

W nocy z Sylwestra na Nowy Rok, dokładnie o północy w czasie lokalnym/strefowym, rozpoczyna się nowy dwunastomiesięczny cykl energetyczny związany z działaniem numeru porządkowego Numerologicznego Roku Uniwersalnego. Systemy liczenia czasu oparte na kalendarzu księżycowym w niektórych regionach świata, za energetyczny początek cyklu rocznego uważają albo pierwszy Nów Księżyca w Nowym Roku Kalendarzowym, albo pierwszą Pełnię Księżyca po dniu 1 stycznia, co musi być oczywiście mocno wpisane w lokalny egregor czyli masową świadomość liczenia czasu (niektóre tradycje lunarne i magiczno-lunarne liczą pierwszy Nów lub pierwszą Pełnię po zimowym przesileniu solarnym czyli po Saturnaliach, Szczodrych Godach). Solarne systemy liczenia czasu, zwykle za energetyczny początek Nowego Roku uważają czasy przejścia, ingresu Słońca, do nowego znaku zodiaku, a także czas przesilenia jako węzły, zatem liczą energetyczny początek Nowego Roku od Przesilenia Zimowego około 21/22 grudnia jako początek tak zwanej północnej drogi Słońca. Tradycja hermetyczna, w tym orficko-pitagorejska jako energetyczny początek cyklu rocznego liczy zwykle pierwszy dzień po ingresie Merkurego (Hermesa) w Znak Koziorożca, co ma miejsce w grudniu lub styczniu. Astrologiczny cykl Merkurego (Hermesa) poprzez Zodiak i grupy czy małe konstelacje gwiazd stałych stanowi podstawę analizy energetycznej roku dla celów duchowych i ezoterycznych w hermetyzmie i misteriach hermetycznych. Rokiem włada żywioł ze znaku w którym Merkury w danym roku przebywa najdłużej. 

Początek tradycyjnego kalendarza w Chinach, Tybecie oraz Japonii jest nieco przesunięty w stosunku do pochodzącego z Europy systemu liczenia lat w kalendarzu gregoriańskim, a dawniej juliańskim czyli imperialnie rzymskim. W chińskim systemie kalendarza nie mamy roku 2023 tylko rok około 4660 i z takiej liczby na chiński kalendarz wyliczamy wibrację tradycyjnego roku. Chiński kalendarz ustalany jest według cyklu księżycowego, a Smoczy Nowy Rok zaczyna się od drugiego Nowiu Księżyca po zimowym przesileniu Słońca, czyli jest to data ruchoma liczona od 2637 roku p.e.ch., kiedy to Huang-di, legendarny Żółty Cesarz, Syn Niebios, oficjalnie „puścił w ruch” cykle chińskiego kalendarza, rozpoczynając je od roku Drewnianego Szczura (zieleń), choć tradycje astrologii chińskiej istniały wcześniej, a może nawet od czasów niepamiętnych. Każdy chiński nowy rok Drewnianego Szczura rozpoczyna kolejne sześćdziesięciolecie w astrologii chińskiej 12-tu zwierząt i pięciu żywiołów. Zatem w dniu 5 luty 2023 rozpocznie się 4660 rok chińskiego kalendarza, który także ma wibrację 7, jeśli zliczymy cyferki w roku (4+6+6+0=16, 1+6=7 czyli 16/7), mają jednak inną kolejność inicjału i zwieńczenia, będzie to dla Chińczyków trochę inna w budowie Siódemka, podobnie jak innym był dla nich rok 2022, u nich 4659 (4+6+5+9=24, 2+4=6 czyli 24/6). 

Prognozy astronumerologiczne, astrologiczno-numerologiczne, na uniwersalny rok numerologiczny 2023 przewidują, że zdarzą się sytuacje, których jeszcze nie przeżyliśmy, a nawet nie potrafimy sobie wyobrazić. Okoliczności będą wymagać od nas odwagi i zdecydowanych działań, co może być związane także z ruchami wojennymi państw. Burzliwe wydarzenia na świecie mogą sprawić, że znaki zodiaku będą musiały spojrzeć na siebie i przewartościować swoje emocje. Uniwersalny rok numerologiczny 2023 rozpoczynający się w Nowy Rok o północy będzie czasem silnego emocjonalnego tornada, które może nam spustoszyć wszystko to, co znamy. Uran dochodzi bowiem do położenia jakie zajmował wśród gwiazd w roku 1939 i następnych, a Koło Czasu zatacza pełny obrót...

sobota, 26 listopada 2022

Om Agape - Miłość Duchowa i Platoniczna

Om Agape - Miłość Duchowa i Platoniczna 


Agape - starogreckie: ἀγάπη, agápē – „miłość: najwyższa forma miłości, zwłaszcza miłość braterska, dobroczynność, miłość Boga do ludzi i ludzi do Boga”. Miłowanie, umiłowanie, łaskawa życzliwość. Nie należy mylić z philēo – miłością braterską – agápē unosi uniwersalną, bezwarunkową, transcendentalną (wszechobecną) miłość, która istnieje niezależnie od sytuacji. Rzeczownik ten pierwszy raz występuje w Septuagincie, a w formie czasownika zapisana już przez Homera – dosłownie tłumacząc jest to afekt, życzliwość, szacunek, przykładowo w zwocie:  „witać z uczuciem” i „okazywać uczucie martwym.” Inni starożytni autorzy używali tego słowa jako symbol miłości małżonka lub rodziny, albo uczucie do konkretnej czynności, w kontraście do philia (przyjaźń, miłość braterska) i eros (miłość intymna). Agape to coś jak sama energia miłości, istota czy esencja miłowania. Nadchodzący awatar, jaki ma przyjść w Indii, będzie mieć na imię Agape, w językach odsanskryckich Prema, Preman, bedzie mieć na imię Prema Sai. Agape, słowo pochodzenia starogreckiego, pokrywa się ze znaczeniami jogicznych pojęć Bhakti oraz Prema/n. 

Miłość romantyczna - platoniczna - duchowa

Om, a także Aum, ॐ – święta sylaba tradycji wedyjskiej, jogi, buddyzmu, braminizmu i hinduizmu. Dźwięk om-kara występujący w Świętych Pismach, Wedach, jest pierwotnym hymnem. Om to sylaba-nasienie (bidźa), postrzegana jako dźwięk powstania Wszechświata i początek wszystkich mantramów. Ta transcendentalna wibracja jest uważana za identyczną z osobą absolutnego Śiwa, Wisznu i Brahmana. Na niej opierają się wszystkie hymny wedyjskie. Za świętą uznawana jest także w buddyzmie tybetańskim. Om to sylaba będąca najważniejszą mantrą, pierwotnym dźwiękiem znanym także jako pranawa, akszara i omkara. Z reguły wymawia się ją samą, także na początku recytacji wszystkich mantr z czterech ksiąg Wedy. Om długotrwale praktykowane w Jodze jako Święte Słowo, Mantram, pozwala wysubtelnić doświadczenia miłosne, w tym oczyścić się z traum, ciężkich przejść i koszmarnych doświadczeń. Szczegóły takich praktyk należy się nauczyć od doświadczonych praktyków mantr jogicznych. 

Słowo "agape" w języku starogreckim oznacza najwyższą formę miłości, szczególnie brateską oraz bezgraniczną miłość do Boga. Z czasem zmieniało ono swoje znaczenie, nie zmieniły się jednak podstawowe wartości. Agape to rodzaj duchowego stanu, którego może doświadczyć każdy z nas. Agape to jedno z określeń miłości. Oprócz niego istnieje jeszcze kilka, między innymi eros, storge oraz philia, ale mają one nieco inne znaczenie. Storge odnosi się do miłości wynikającej z przynależności do rodziny czy rodu, storgē określała miłość rodzicielską, miłość rodziców do dzieci i dzieci do rodziców. Eros odpowiada stanowi miłosnego upojenia emocjoanlnego, które mogło dotyczyć nie tylko ludzi, ale także przedmiotów, zwierząt czy zjawisk. Philia (Filia) zaś jest wyrazem silnego, duchowego związku między ludźmi. To relacja oparta na dzieleniu zainteresowań i wspieraniu się w trudnych chwilach. Miłość agape łączy w sobie wszystkie te wartości, tworząc jeden, uniwersalny rodzaj relacji międzyludzkich i kontaktów z otaczającą rzeczywistością. Jest wyrazem kreatywności jak eros, bezinteresowności jak storge oraz duchowego uniesienia philii. Jest to jednak stan unikatowy i nie można go utożsamiać z żadnym pozostałym. Agape określa się jako miłość w swojej najczystszej postaci - która nie potrzebuje powodu i pojawia się bez względu na wszystko. To stan, w którym człowiek poświęca się w całości temu uczuciu, zatraca się w obiekcie swoich zainteresowań i nie znajduje żadnych przeszkód na swojej emocjonalnej drodze. 

Chrześcijaństwo wykształciło Agape jako miłość Boską lub Chrystusową do ludzi. W Nowym Testamencie odnosi się do przymierza miłości Boga do ludzi, a także ludzka miłość do Boga; termin ten rozciąga się także na wzajemną miłość do bliźniego. Mimo że to słowo nie miało religijnych skojarzeń, to zostało użyte w rozmaitych źródłach zarówno starożytnych, jak i współczesnych, wliczając autorów Biblii i autorów Chrześcijańskich. W początkach Chrześcijaństwa w liczbie mnogiej określano tak wspólną ucztę mająca charakter duchowy, której celem było podkreślenie jedności wyznawców i podtrzymywanie ich trwania w wierze. Pojęcie Agape jest rozpoznawane przez tradycje religijne i naukowe, jako solidne pojęcie filozoficzne. Z koncepcji agape chętnie korzystają psycholodzy chrześcijańscy, traktując ją nie tylko jako formę najwyższej miłości, ale także rodzaj relacji między partnerami, członkami rodziny czy najbliższymi osobami. Agape, Preman, Bhakti - ma delikatny różowawy kolor jak róż na kwarcycie różowym. 

czwartek, 7 kwietnia 2022

Siedem słów unikaj ich w biznesie

Siedem słów - unikaj ich w biznesie i w biurze


Oto kilka słów, przez które inni mogą uznać cię za słabą osobę. Lepiej wyrzuć je ze słownika w biznesie! Język, jakim operujemy w pracy, wpływa na nasz autorytet w komunikacji z osobami na zewnątrz nas jak i ze strukturami wewnętrznymi, z podświadomością, nieświadomością zbiorową i Wyższą Jaźnią. Bez względu na zajmowane stanowisko i życiową pozycję, warto mieć na uwadze, jakim językiem posługujemy się w biurze czy innej pracy. Nasze słowa często decydują o tym, w jaki sposób jesteśmy postrzegani, zarówno przez ludzi jak i przez siły subtelne, niejako mistyczno-magiczne. Są takie wyrażenia, na które warto uważać, mając na uwadze naszą markę i autorytet w życiu. 


Nadużywanie niektórych czasowników może podkopywać zdolność do inspirowania innych i sugerować słuchaczom, że nie jest się do końca pewnym siebie. Według Nauczycieli Sztuki Afirmowania jest przynajmniej kilka czasowników, które mogą hamować nasz rozwój w pracy, a także psychologiczne i metafizyczne mechanizmy samorealizacji i rozwoju osobistego. Język jest żywym, wciąż rozwijającym się tworem. Wiemy, że każde wypowiedziane przez nas Słowo ma jakieś znaczenie i wpływ na ludzkie funkcjonowanie. Okazuje się jednak, że są Słowa, których używamy często, ale które same w sobie nie znaczą nic, a do tego sieją ferment i zamęt w umysłach i funkcjonowaniu innych ludzi. Słowa takie ktoś kiedyś puścił w eter, a one zaczęły żyć własnym życiem i weszły do powszechnego słownika, używanego przez wszystkich niemal codziennie. 

1. Myślę 


Czasownik "myśleć" nie brzmi jednoznacznie, sugeruje zaabsorbowanie swoim myśleniem wewnątrz i zamknięcie autystyczne. Lekko pozbawia mocy i spełnienia to, co po nim następuje. Mówi raczej o rozważaniu stanowiska, a nie o jego podjęciu i realizacji. W sytuacjach zawodowych lepiej powiedzieć "Mam dobry pomysł" niźli "Myślę, że mam dobry pomysł". Najpierw myśl, a potem wydawaj decyzje, opinię, komunikat. 

2. Potrzebuję 


Użycie wyrażenia "potrzebuję" wywołuje u mówiącego poczucie zależności, a nie obowiązku i odpowiedzialności ze strony zespołu. Aby wzbudzić większość pewność siebie, lepiej zamienić "potrzebuję" na stanowcze, ale uprzejme sformułowania, jak "Proszę, przekaż mi ten raport do następnego piątku". Ktoś kto czegoś potrzebuje, jest kimś, kto tego nie ma i takiego stanu, że potrzebuje bo nie ma się podświadomie domaga. To źle wpływa na wykonywalność i terminowość. 

3. Chcę 


Podobnie jak w przypadku "potrzebuję", czasownik "chcę" sugeruje, że osoba mówiąca nie otrzymuje od współpracownika tego, czego oczekuje, ciągle pozostając kimś kto coś chce bo tego nie ma. Lepszym sposobem, zamiast powiedzenia "Chcę, abyś poprawił jakość swojej pracy", jest przedstawienie faktów: "Twoja praca nad tym raportem musi być wyższej jakości", co powoduje, że ciężar odpowiedzialności spoczywa na pracowniku. Lepiej powiedzieć "Uważam, że moje wynagrodzenie i wyniki w ciągu ostatniego roku stanowią mocne argumenty za podwyżką" niż "Chcę podwyżki", co odwołuje się do emocji i sygnalizuje brak pewności siebie. 

poniedziałek, 7 lutego 2022

Baba Wanga - Sześć Dwójek - Putin i Rosja

Baba Wanga i jej Sześć Dwójek. Wieszczy Putinowi sukcesy! 

Niektóre kraje słowiańskie, które kiedyś odwróciły się od Rosji, mają do niej powrócić. To może stać się już wtedy, gdy w kalendarzu zbiegnie się aż sześć dwójek. A tak będzie 22 lutego 2022 roku (sześć dwójek w dacie). Bułgarka Baba Wanga (1911-1996), Lela lub Lelja Wanga, a właściwie Wangelija Pandewa Dimitro, i jej proroctwa stały się tak ważne dla wielu ludzi, że Bułgarka doczekała się pomnika i domu-muzeum w Petriczu. Świat na szerszą skalę usłyszał o jej niezwykłych zdolnościach w 1941 roku. Do jej sławy przyczynili się ludzie, którym pomogła, i z wdzięczności rozsławili jej porady i zdolności prorocze. Wkrótce historia o niewidomej kobiecie, która przepowiada przyszłość, diagnozuje choroby i leczy ziołami, dotarła do samego cara Borysa III Koburga. Arystokrata bułgarski złożył jej nawet wizytę. Baba Wanga urodziła się w znaku Wodnika, w roku Psa (Złoto, Jang), Miesiąc i Dzień to Bawół. Rok Psa i znak Wodnika dobrze się nadają dla sprawowania zdolności darów wyższych. 

BABA WANGA - Bułgarska Mistyczka i Jasnowidząca Prorokini

W przepowiednie bułgarskiej niewidomej jasnowidzki, zmarłej w 1996 roku Wangeliji Pandewy Dimitrowej, urodzonej w Strumicy, dziś leżącej na obszarze Macedonii Północnej, a dawniej Imperium Osmańskiego, ociemniałej z powodu dziwnego wypadku z piaskiem w dzieciństwie, nadal wierzy wiele osób. Zwana jest ona "Nostradamusem z Bałkanów". I tak jak w przypadku słynnego wieszcza, jej proroctwa rozgrzewają świadomość ludzką do czerwoności, gdy okazuje się, że wizje gdzieś i kiedyś przez kogoś spisane nagle znajdują odbicie w rzeczywistości. Brak środków finansowych nie pozwolił rodzinie na przeprowadzenie operacji oczu, wskutek czego dziewczynka straciła wzrok. Od 1925 uczęszczała do szkoły dla niewidomych w Zemunie, gdzie uczyła się czytania alfabetem Braille’a, a także wykonywania prac domowych. W 1928, po śmierci macochy, przerwała naukę w szkole i powróciła do domu, aby pomagać ojcu i zajmować się młodszym rodzeństwem. W 1939 zachorowała na zapalenie opłucnej. Mimo złych rokowań lekarzy, szybko powróciła do zdrowia dzięki leczeniu się ziołami (fitoterapia, ziołolecznictwo). 

Niewidoma od 12-tego roku życia wróżbitka - medium z Bułgarii - zmarła 11 sierpnia w 1996 roku w wieku 85 lat, ale... do dziś przewiduje przyszłość. Oczywiście nie dosłownie, zostawiła jednak wskazówki - wróżby, głównie dość tragiczne, na kolejne lata. Jej przewidywania obejmują między innymi kres głodu na świecie około 2028 roku i możliwy koniec czy krawędź ludzkiej egzystencji na Ziemii w 2256 - wtedy, zdaniem jasnowidzki, nasza planeta stanć się może nieomal całkowicie niezdatna do życia. Mistyczka przewidywała, że w drugim i trzecim dziesięcioleciu XXI wieku, Europa przeżyje wielki kryzys gospodarczy i społeczny, który zapoczątkować może odejście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej - jako taki moment inicjalny w kierunku pogarszania się w Europie, w Unii Europejskiej, nieomal wszystkiego. Niektórzy interpretatorzy twierdzą, że przepowiednie zmarłej w 1996 roku jasnowidzki, sięgają aż 5079 roku, a dopiero potem ma nastąpić koniec świata, niekoniecznie zagłada, ale koniec świata jaki kojarzymy współcześnie, cokolwiek to znaczy. Była asystentka mistyczki Bojka Cwietkowa podkreślała, że Baba Wanga nigdy nie mówiła o końcu świata, w takim sensie chrześcijańskiej eschatologii, a raczej o kluczowych datach ważnych przełomów lub okresach istnienia. 

Według rosyjskiego portalu Polityka Siewodnia, Bułgarka Wanga przekazała wiele wskazówek i przewidywań dotyczących roku 2022. Zbieg cyfr w dacie ma wróżyć niezwykłe zdarzenia. Mowa o "podawaniu sobie rąk" przez przedstawicieli wielkich mocarstw. Jednak najważniejszy przekaz dotyczy przyszłości Rosji. Jasnowidzka miała twierdzić, że niektóre mocarstwa słowiańskie powrócą do Rosji. "Wszyscy, którzy kiedyś odwrócili się od państwa rosyjskiego, powrócą do niego w nowym przebraniu" - przekonuje portal. To niby taka zabawa w czary i sprawy mistyczne, a jednocześnie brzmi groźnie z geopolitycznego punktu widzenia. Baba Wanga nigdy nie pisze w swoich czterowierszach wprost o dacie jakiegoś wydarzenia, jednak znawcy jej przepowiedni odczytują daty i okoliczności wedle wskazówek, rodzaju kluczy jak odnosić zapis do biegu czasu i kalendarza. Należy pamiętać, że odniesienia do dat są odczytywane przez interpretatorów posiadających całą jej spuściznę porad zielarskich, życiowych jak i proroctw czy przepowiedni. Trzeba też pamiętać, że żyła od dziecka w świecie prawosławnym, gdzie posługiwano się kalendarzem starego stylu, cerkiewnym, juliańskim. 

"Zbyt wiele poświęcono. Nikt nie może powstrzymać Rosji. Zmiecie wszystko ze swojej drogi i stanie się władczynią świata" - przytacza dobrze znane słowa Baby Wangi rosyjski portal. Przekonuje także, że to nie wszystko, co jasnowidzka mówiła o przyszłości. Wiele z jej przekazu sprzed 1996, mało zrozumiałego w czasach przed jej śmiercią, dziś zyskuje nowy wymiar. Baba Wanga, która nie umiała pisać z powodu problemów z fizycznymi oczyma, a na dodatek posługiwała się bardzo rzadkim dialektem, jest znakomitą bohaterką opowieści o wizjonerach. Nie zawsze wiadomo, gdzie można znaleźć jej proroctwa, ale zawsze znajdzie się ktoś, kto z tej krynicy wiedzy zdoła skorzystać. Wiele jej proroctw jest spisanych przez ludzi z jej otoczenia, przez najbliższych, rodzinę i przyjaciół, w tym przez bliską serdeczną ezo przyjaciółkę, Ludmiłę Żiwkową, córkę Tedora Żiwkowa w latach 1959-1981. 

sobota, 1 stycznia 2022

Rok 2022 - Wibracja Szóstki i Wenus

Rok 2022 - Numerologiczna Wibracja Szóstki (6) i Planety Wenus 


Numerologiczny Nowy Rok w zachodnim kalendarzu łacińskim zwanym współczesnie gregoriańskim zaczyna się wraz z początkiem nowej liczby rocznika czyli w nocy z Sylwestra na Nowy Rok, dokładnie o północy, kiedy większość ludzi hucznie obchodzi jego oczywisty, także liczbowy początek, kiedy zmieniają się cyferki daty z 2021 (suma 5) na 2022 (suma 6). I nie ma innej możliwości w obszarze wibracyjnego arytmetycznego egregora pojęć takich jak liczenie czasu w ustalonych przedziałach. Astrologicznie Horoskop Nowego Roku bada się na moment rozpoczecia Nowego Roku czyli na godzinę 0.00 w dniu 1 stycznia Nowego Roku. To oznacza, że już w kolejnych dniach i tygodniach stycznia Nowego Roku 2022 odczujemy związane z nim energie jakościowe. Stary cykl dobiega końca, lecz ten nowy, niestety, wcale nie zapowiada się spokojniej. Z obliczeń numerologicznych wynika, że rok 2022 ma wibrację cyfry sześć, gdyż 2+0+2+2=6 z matematyczną dokładnością. Definicja tej cyfry, Szóstki (6), jest taka sama jak u osób z Szóstką (6) wpisaną w ich życiorys, w sumę imienia (imion) i nazwiska lub całej daty urodzenia. Reprezentuje symbolikę mistycyzmu, natchnienia oraz pewnego idealizmu, sięganie w zwyż, zamknięcie swoich wizji w zamknietym naczyniu, daje talent pedagogiczny, pozwala na zamiłowanie do filantropii, wzrost w kierunku rozwoju ogniska domowego i rodziny, ale także w negatywnych aspektach ku apodyktyczności oraz zaślepieniu (co źle wróży w polityce). 

Numerologiczny Rok 2022 rozpoczyna się 1 stycznia 2022 o Północy!

Numerologia, inaczej gematria lub arythmologia (gr. arithmologia) znana jest od wieków, ale używali jej głównie wtajemniczeni w nauki hermetyczne, który korzystali z niej zwłaszcza do celów tantrycznych, związanych z finansami, związkami miłosnymi oraz realizacją przeznaczenia duszy. Pierwsze wzmianki o tym, że liczby mają swoją osobowość i dynamikę w Europie, pojawiły się u greckich filozofów w okresie XI do VI wieku przed erą chrześcijańską (p.e.ch), w hermetycznej tradycji orfickiej i potem pitagorejskiej. W XIX wieku numerologia stała się bardziej popularna, szybko zyskała swoich zwolenników, a to za sprawą teozofów i po trochu różokrzyżowców oraz jako część okultyzmu, rozpowszechniła się nazwa "numerologia" w miejsce greckiej "arythmologia" i kabalistycznej "gematria" (gematrja, gematrija). Entuzjaści numerologii czy gematrii twierdzą, że podział na dziewięć cykli wibracyjnych jest bardzo trafny, dlatego cenią ją najbogatsi i najmądrzejsi ludzie na świecie. Podział od dziewięciu cyfr w formie dziewięciolecia stanowi połowę astronumerologicznego cyklu znanego jako saros

Portret Numerologiczny Roku z Daty to inaczej opis częściej pojawiających się cech w roczniku z prostą Szóstką wychodzącą z sumowania bez żadnych liczb pośrednich. W porównaniu do roku 2020, rocznik czy rok 2022, tak jak 2021 ma tylko jedno ZERO, co jakościowo polepsza cały rocznik jaki się pod Szóstką z sumy cyfr 2022 urodzi, jednakże wszystkie cyfry są takie same, co jednak zubaża kwadrat numerologiczny, gdyż zamiast dwóch pól jak w roku 2021, będzie ograniczony do jednego pola. Czwórka (4) z Roku 2020 wymagała od ludzi ciężkiej pracy, a Piątka (5) z Roku 2021 dodawała ludziom odwagi i pozwoliła się rozwijać tak, jak sami tego chcą (kiedy podrosną trochę pociechy z tego rocznika), zatem większa była szansa, że protesty w różnych krajach przeciwko złym rządom coś osiągną. Z Piątką także czekało na ludzi trochę przyjemności, zamiast nieustannego stresu i napięcia, także w polityce. Szóstka z roku 2022 to trzy Dwójki (2) w jednym polu na kwadracie magicznym gematrii, zatem generalnie prosta jednokierunkowa aktywność rocznika na polu Dwójkowym z ukierunkowaniem na sumę czyli wibrację Szóstki. Silne tendencje do łączenia się w pary i układy par oraz talenty do prac odtwórczych czyli produkowania naśladowczego, do rzemiosła artystycznego. Rocznik ten może być dobrze reproduktywny u osób mających szóstki w innych aspektach swojego portretu, a liczbę ciąż u urodzonych w tym roku zobaczymy dopiero po kilkunastu latach, kiedy rocznik nabierze pełnoletności. 

Należy pamiętać, że wibracja roku kalendarzowego działa w obrębie egregora kultury stosującej taki kalendarz w sposób utrwalony, a tradycyjni Żydzi, Arabowie, Chińczycy lub Hindusi mogą mieć inny lokalnie utrwalony kalendarz (którego trzeba się trzymać aby móc doradzać im z wibracji dat i lat). W Europie mamy na ogół kalendarz na gregoriański systemowo i egregorycznie Rok 2022 - od swojego początku w dniu 1 stycznia 2022 o północy, aż do swojego końca w dniu 31 grudnia 2022, a to wibracja liczby 2022 w liczbowaniu gematrycznym (sumujemy składowe cyfry: 2+0+2+2) dająca liczbę prostą (6), będącą w dużej mierze wibracyjną powtórką rocznika 2004, który jedynie element nihilistyczny z podwójnymi zerami w środku miał znacznie silniejszy. Osoby z roczników 2004 oraz jeszcze bardziej 2013 oraz 2022 będą zwykle odczuwać więcej pewnej bliskości albo spostrzegać pewne istotne podobieństwa, tak jakby były duszami pokrewnymi czy bliskimi, dobrymi do tworzenia przyjaźni i relacji współpracy. Astronumerolodzy wnioski opierają zarówno na wibracji Roku jaki się rodzi w Nowy Rok, który to poród w kalendarzu zachodnim wypada o północy, o godzinie zero w przejściu z Sylwestra żegnającego Stary Rok, a witającego hucznie i świątecznie Nowy Rok Wibracyjny oraz z horoskopu wydarzenia jakim jest ów moment Nowego Roku, który z uwagi na pochodzenie możemy nazywać Rzymskim Nowym Rokiem. Oczywiście, pewne szczegóły dla kraju pozyskujemy z ustawienia Horoskopu na stolicę danego państwa (działanie władz politycznych), a jeśli chodzi o regiony czy osoby, to na stolicę regionu (gminy, stanu, prowincji etc) lub ich miejsce życia i działalności (gminę, miasto etc). 

niedziela, 11 lipca 2021

Omeśvaram - Władający Boskim OM

Omeśwaram – Władający Boskim Om - Władca Om


(1) W tradycjach dharmicznych Indii i Tybetu, w himalajskiej Jodze, jest taki zwyczaj, że ktoś kto dostaje jako duchowe Imię Omeśwar/ah, musi być już dobrze ugruntowany w praktyce Om czyli solidnie w owych trzech rodzajach Pranavah (długiej, średniej i krótkiej). Jeśli jakiś bardzo mało doświadczony Nauczyciel Jogi nadał osobie takie Imię, powinien zalecić intensywną pracę z sylabą Om, praktykę Om-Karah oraz pozostałymi formami Pranavah. Jakieś 1008 razy dziennie powtarzana oraz przez drugie tyle czasu kontemplowana Pranavah z pomocą bhavanam jako techniki skutecznej kontemplacji czy dhjany, to całkiem dobre minimum, aby skierować ucznia ku świadomości Brahmana, ku świadomości Najwyższego Boga, Wszechducha. Pamiętajmy, że dla Guruh, tak samo jak i dla Aćarja, nowicjusz podejmujący praktykę, Sadhanę, jest tym samym, co pacjent dla lekarza medycyny, tyle, że do Guruh przychodzi się bardziej po receptę dla swej Duszy czy Jaźni, a mniej dla ciała, chociaż bardzo często leczyć trzeba także umysł i ciało uczniów, szczególnie tych z obszarów USA i Kanady oraz Zachodniej Europy. Uczeń jest w dużej mierze pacjentem, i to lekarz podejmuje decyzję o tym jak leczyć pacjenta, w zależności od tego, jakie objawy zdradza uczeń-pacjent. Jak przekonuje nas jako Nauczycieli Jogi i wiedzy wedyjskiej nasze doświadczenie, najgorszymi uczniami czy pacjentami u Guruh są ci, którzy przynależą do rozmaitych sekt chrześcijańskich, takich jak sekta dominikanów, katolicka odnowa rzekomym duchem świętym, sekta opusdeistów oraz pewne klony protestanckie jak sekta zielonoświątkowców. Z ruchów i organizacji typowo wschodnich, najgorszym rodzajem pacjenta, najbardziej pomieszanym i zagubionym jest zwykle aktualny lub były wyznawca lub wyznawczyni ruchu krysznaizmu w jakiejś zwesternizowanej wersji czy odnogi krysznaizmu bengalskiego, od tegoż  Kryszny z około XV/XVI wieku, a nie tego prawdziwego Gopalah Krysznah, co żył ponad 5 tysięcy lat temu i dał ludzkości Świętą Księgę znaną nam jako Bhagawad Gitah, w której każdy rozdział jest wprowadzeniem do jednej specyficznej praktyki jogicznej, jest lekcją Królewskiej Jogi. Wspólne ze sobą wszyscy ci trudni pacjenci mają dość ciemne, brudne i brudno-szare aury, a także ściemnione umysły i wielki problem z przyjmowaniem dobrych nauk duchowych tradycji wedyjskiej mistyki dharmicznej do skażonych głów. Jako że prawdziwi Guruh i Aćarjowie nie muszą przyjmować wszystkich chętnych jako swoich uczniów, mogą takim osobom zadawać korektę błędnych myśli, korektę ich bardzo fałszywych i pomieszanych poglądów jako wstęp i wymagać najpierw oczyszczenia się ze złej i fałszywej myśli, a dopiero potem mogą ich przyjąć jako uczniów na praktyki duchowe tradycji wedyjskiej. Jeśli Guruh stwierdzą, że chociażby na podstawie jakości umysłu oraz horoskopu taka osoba nie kwalifikuje się do grupy duchowej, mogą odmówić jej przyjęcia. 

Omeśvaram - Władanie Boskim OM

(2) Niektórzy pytają, czy wedyjski Guru (Mistrz, Przewodnik Duchowy) lub Aćarya (Nauczyciel) może osądzać i oceniać uczniów, którzy przecież są boskimi duszami/jaźniami (dźiwami). Viveka to jedna z kluczowych praktyk wedyjskiej i puranicznej Jogi, a także Jogi tantrycznej. Viveka to wielki temat przewodni drugiego rozdziału Jogasutr Ryszi Patańdźali. Viveka to zdolność rozróżniania, odróżniania, oceny i osądu, a rozwinięta jogiczna Viveka Saptada to Siedmioraka Viveka czyli siedem stopni oceny, osądu, rozsądzania, rozróżnienia i odróżnienia. Jest to cała gama odcieni pomiędzy ciemnym a jasnym, złym a dobrym, śmiertelnym i wieczystym. Od ciemności prowadź nas ku Światłości nauczają wedyjscy Ryszi i zgodnie z Jogą odróżniają, oceniają, co jest ciemniejsze, a co jaśniejsze, co jest gorsze, a co lepsze, co jest bardzo złe, a co bardzo dobre. Pracuje się w Jodze wedyjskiej (vaidika yogah) nad tym, aby zdolność oceniania i osądzania była precyzyjna, skrupulatna, dokładna, wszechstronna, jak u dewów, które sądzą ludzi na sądzie pośmiertnym w Krainie YamaDewa, Władcy Śmierci. Przy okazji, kultywując nauki wedyjskie, zupełnie nie interesuje nas co na temat oceny i osądzania mówił Jezus w naukach chrześcijańskich ani czy to, co zapisano w Ewangelii Jezusa jest wypaczone złym tłumaczeniem i przekrętami kleru, gdyż jako niezgodne z naukami wedyjskiej filozofii Jogi (vaidika yoga darśanam) na pewno jest błędne, i nie godzi się takimi błędnymi naukami zajmować w praktykowaniu Jogi ani Tantry. Oświecony stan Viveka Dźñānam, Mądrości Rozróżniającej i Osądzającej, Mądrej Oceny to jest jeden z filarów i także siddhi w Jodze.  Nie ma praktyki Jogi bez kultywowania Vivekam, osądzania, oceniania, odróżniania jako że szczególnie Guruh muszą oceniać odległość i subtelne stany wzniosłe oraz upadkowe u swoich uczniów, bardzo dokładnie odróżniać i oceniać stan uczniów, tak samo jak mechanik ocenia czy samochód jest dobry czy zepsuty. Adwaita nie oznacza zatracenia zdolności odróżniania lekarstwa od trucizny ani demonów (asurów) od anielskich Dewów Światłości z Krain Niebiańskich. Ocena czy osąd wobec małych dzieci wygląda inaczej niż wobec dorosłych, a tym bardziej zajmujących poważne stanowiska w danej działalności. Dusze czy Jaźnie, Dźiwas, dzielimy generalnie na pięć grup w zależności do dojrzałości, i mamy tutaj dusze niemowlęce, które muszą jeszcze spać, których nie przyjmie się na warsztaty jogiczne ani naukę wedyjską, gdyż są zbyt młode i słabe, tak jak niemowląt nie przyjmiemy nawet do przedszkola, a co dopiero do szkoły. Joga to szkoła duchowo-mistyczna, szkoła ezoteryczna i potrzeba jest pewnej dojrzałości, zatem młode dusze i dojrzałe dusze prędzej trafia na Jogę i Wedę, chociaż młode dusze muszą być wybitnie zainteresowane, gdyż duchowość i mistyka, ezoteryzm czy hermetyzm, to takie dziedziny z najwyższej półki i dla dzieci bywają po prostu za trudne. Dojrzałej Duszy/jaźni będzie łatwiej, ale musi się sporo wysilić aby opanować materiał jaki jest wymagany. Generalnie, to Dusze/Jaźnie starsze, niejako starszyzna duchowa ludzkości szuka Jogi. 

niedziela, 7 lutego 2021

Brahmarakszasy - Demony Udające Boskość

Brahmarakszasy - Demony udające Uduchowienie i Boskość


Brahmarākszasy (sanskryt: ब्रह्मराक्षस) to zaciekłe demony czy tytany w mitologii wedyjskiej i hinduistycznej, złe demony udające bogów lub boginie i zwodzące praktyków jogi oraz dharmicznych tradycji duchowych. Brahma Rakshasa lub w rodzaju żeńskim Brahma Rakshasi jest często złym duchem bramina, zmarłego uczonego wysokiego urodzenia lub braminki, którzy dopuścili się złych rzeczy w swoim życiu lub nadużyli swojej wiedzy, którzy po śmierci cierpią jako Brahma Rakshasa. Brahmarakszasy często podają się za Braminów, tyle, że nie mają ani formalnych ani duchowych właściwości, aby pełnić takie wyższe funkcje duchowe. Ziemskim obowiązkiem takiego uczonego czy uczonej było rozproszenie ciemnoty lub przekazanie wiedzy dobrym uczniom, gdy tego nie zrobią olewając nauczanie i chowając wiedzę dla siebie lub ją wypaczając, po śmierci zamieniają się w Brahma Rakszasa/si, które są bardzo zaciekłymi demonicznymi duchami, złymi i mrocznymi, takimi demonami duchowości. Słowo Brahmarakszasa oznacza Brahmina i Rakszasa, demona przybierającego maskę uduchowienia i pobożności, w jednym ciele. 

BrahmaRakszasa - Demon wielkości udający boskość lub uduchowienie

Według starożytnych tekstów hinduistycznych i wedyjskich są to potężne duchy złademoniczne, asuryczne, które mają wiele mocy paranormalnej i tylko nieliczni na tym świecie mogą z nimi walczyć i zwyciężyć lub dać im zbawienie od tej mrocznej formy życia. Brahma-rakszasy nadal zachowują wysoki poziom uczenia się i sił psychicznych, ale rozwijają pociąg oraz smak do istot ludzkich, które niszczą poprzez opętania i wampiryzm. Często posiadają wiedzę o swoich przeszłych życiach, pewną dozę wiedzy o Wedach i Puranach, ale w istotnych punktach spaczonej, dewianckiej i  wynaturzonej; innymi słowy, mają cechy zarówno typowego bramina, jak i rakszasa, z tendencjami mącicieli, niedouków, szkodników, piewców wątpliwych idei oraz jakiś szkodliwych własnych wymysłów. Ich pochodzenie w literaturze Indii można prześledzić do źródeł wedyjskich poprzez Hymn 87 z dziesiątej mandali Rygwedy. 

niedziela, 3 stycznia 2021

Ekadaśi - Jogiczny Post i Medytacje

Ekadaśi - Księżycowy Dzień Praktyki Postów i Medytacji


Post i praktyka skupienia w Ekadaśi (Ēkādaśī) są przestrzegane w każdym 11 Tithi (dniu czy dobie księżycowej) w kalendarzu wedyjskim (jogiczno-tantryczno-magicznym). W miesiącu są dwa posty i praktyki Ekadaśi, jeden podczas Śukla Paksha (Jasna Połowa Księżyca, Przybierający Księżyc), a drugi podczas Krishna Paksha (Ciemna Połowa, Księżyc Odbierający). 

Post w Ekadaśi trwa trzy dni, chociaż scisłe niejedzenie jest tylko w jednym, środkowym dniu. Praktycy spożywają ostatni pojedynczy posiłek po południu dzień przed postem, aby następnego dnia upewnić się, że w żołądku nie ma resztek pokarmu. Wielbiciele ściśle przestrzegają postu w sam dzień Ekadaśi i przerywają post następnego dnia po Ekadaśi dopiero po wschodzie słońca. Podczas postu w Ekadaśi zabronione jest zwykle spożywanie wszelkiego rodzaju ziaren i zbóż oraz ich przetworów (mącznych wyrobów). 



Praktycy (Sadhakowie) mogą zdecydować się na post bez wody, post tylko z wodą, post tylko z owocami, z jednorazowym pokarmem płynnym zgodnie z ich wolą i siłą ciała. Należy jednak zdecydować przed rozpoczęciem postu i starać się w trakcie postu nic nie zmieniać. 

Rudra (stara forma Jogina Śiwa) rządzi dniem Ekadaśi (Jedenastym Tithi). Post czy głodówka (bez wody), czynności ofiarne rytuałów oddania i dobra pamięć o Najwyższym Bogu (Atideva, Adhideva, Parama Brahman, Parama Śiwa także Adhibuddha) są bardzo korzystne. Ten dzień ma szczególne znaczenie misteryjne i religijne, szczególnie w braminizmie, hinduizmie i dżinizmie - zwykle przestrzegane przez post i rudrowe praktyki. 

W Nepalu i Indiach Ekādaśī jest uważane za dzień oczyszczenia ciała, pomocy w naprawie i odmłodzeniu organizmu i zwykle jest przestrzegane poprzez częściowy lub całkowity post. Pokarmy o wysokiej zawartości białka i węglowodanów, takie jak fasola i zboża czy mięso, nie są spożywane przez praktykujących ludzi podczas postu, ponieważ jest to dzień oczyszczania organizmu (dobry na kuracje oczyszczające). Zamiast tego je się tylko owoce, warzywa i produkty mleczne (jeśli się musi trochę zjeść). Ten okres abstynencji zaczyna się od wschodu Słońca w Ekadaśi do wschodu Słońca następnego dnia. W Ekadaśi nie je się ryżu ani innych ziaren zbóż, ani oczywiście ich postaci przetworzonych jak wypieki z mąki. 

piątek, 1 stycznia 2021

Wedyjskie Święta Duchowe Joginów

Święta Duchowe i Odosobnienia - Ezokalendarz Vaidikam 


Wschodnia duchowość, ezoteryzm, mistyka i magia, joga i tantra oraz misteryjna tradycja religijna związana jest z kalendarzem księżycowym, gdzie dni Nowiu i Pełni Księżyca oraz cykle w rytmie księżycowym są podstawą funkcjonowania, w tym podstawą celebrowania Świąt Duchowych, wykonywania rytuałów oraz praktyk osobistych. Wiele praktyk jogicznych oraz tantrycznych wykonuje się w ścisłym porządku zgodnym z dniem księżycowym zwanym Tithi. Masik Śiwaratri, to każdego miesiąca celebrowane Święto Duchowe związane z Jogą, taki Dzień Jogina, a wypada w Czternastej Dobie Ksieżycowej przed Nowiem (Amawasya). Raz w roku jest Wielka Noc Śiwa czyli Maha-Śiwa-Ratri! Intensywne praktyki Kundalini Śakti celebruje się kilka razy w roku w okresach czasu znanych jako Nawaratri, inaczej nie ma możliwości dla tak zwanego Przebudzenia Kundalini

Maha-Śiwa-Ratri - Wielka Noc Śiwa

Tradycyjny indyjski kalendarz liczy czas od momentu rozpoczęcia tak zwanej Kali Yugam - a to miało miejsce w czasie, gdy Śri Gopala Kryszna wstąpił do nieba. Wniebowzięcie Śri Gopala Kryszny miało miejsce 17 lutego 3102 roku p.e.ch. (przed erą chrześcijańską), zatem Kali Yugam rozpoczęła się 18 lutego 3102 roku p.e.ch., dokładnie o północy i potrwa od tego moemntu licząc 432 tysiące lat, zgodnie z tradycyjnym cyklem Ćaturyugam, Czterowiecza. Rok 2021 to 5123 rok Kali Yugam (KY). Rok 2022 to ok 5123 Kali Yugam. 

Ważniejsze Słownictwo:

Purnima – Tithi do Pełni Księżyca; 
Amawasya – Tithi do Nowiu Księżyca; Dzień Przodków (Pitri Devas); 
Nawaratri – Dziewięć Nocy;   
Masik – Miesięczny; 
Jayanti (czytaj: Dźajanti) – Urodziny; 
Sankranti – Ingres, Wejście, Rozpoczęcie; 
Śiwaratri – Noc Śiwa, Święto Mistrza Jogi i Tantry, Ćaturdaśi; 
Tithi - Doba księżycowa, o zmiennej długości, od 19 do około 27 godzin. 
Maha Śiwaratri – Wielka Noc Śiwa; Doroczne Święto Joginów. 

W opracowaniu przykładowego roku ezoterycznego tradycji wedyjskiej uwzględniono czas letni obowiązujący w Polsce. Rok 5123 Ery Vaidika Kali Yugam... 

ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ 

Ezokalendarz Vaidikam - 2021/5123 

PAUSHA MASIK ŚIWARATRI – 11/12 stycznia 2021 (od 11 I godz. 10.02 do 12 I godz. 7.52 rano) 
Pausha Darsha Amawasya – 12/13 styczeń 2021 (od 12 I godz. 7.52 do 13 I godz. 5.59 rano)… 
Nirayana Makara Sankranti (Ingres w gwiazdozbiór Makara/Koziorożec) – Czwartek 14 stycznia 2021 
Banada Ashtami – Śakambhari Nawaratri – od czwartku 21 stycznia do czwartku 28 stycznia 2021 (Śakambhari Jayanti - dokładnie od 20 I 2021 godz. 1.44 rano do 21 I 2021 godz. 4.20 rano)…  
Pausha/Śakambhari Purnima – 28 stycznia 2021 (od 27 stycznia godz. 20.47 do 28 I godz. 20.15) 

MAGHA MASIK ŚIWARATRI – 9/10 luty 2021 (od 9 luty godz. 21.35 do 10 luty godz. 20.38) 
Magha Darsha Amawasya – 10/11 luty 2021 (od 10 luty godz. 20.38 do 11 luty 20.05)…  
Magha/Gupta NAWARATRI – od 12 luty do 21 lutego 2021 (Dziewięć Wieczorów, Nowenna Śakti) 
Kali Yugam – 17/18 luty 3102 p.e.ch. - 5123 rocznica cyklu Kali Yugam – Rok 5123 Ery Waidikam. 
Magha/Maghi Purnima – 27 luty 2021 (od 26 luty godz 11.19 rano do 27 luty 9.16 w nocy) 

MAHA-ŚIVARATRI – Wielka Noc Śiwa (Tandawa); Phalguna Masik Śiwaratri - 11/12 marzec 2021 – wieczór i noc piątek – od godz 17.44 (Tithi trwa od 11 marca godz. 10.09 do 12 marca godz. 10.32)… 
Phalguna Darsha Amawasya – 12/13 marzec 2021 (od 12 marca 10.32 do 13 marca 11.20 rano)… 
Holi – Phalguna Purnima – sobota/niedz. 29 marzec 2021 (od 27 III godz. 11.57 do 28 III godz. 20.47) 

poniedziałek, 21 grudnia 2020

Rok 2021 - Numerologia Piątki z Roku

Numerologiczny Rok 2021 - Wibracja Piątki i Merkury


Numerologiczny Nowy Rok w zachodnim kalendarzu łacińskim zwanym współczesnie gregoriańskim zaczyna się wraz z początkiem nowej liczby rocznika czyli w nocy z Sylwestra na Nowy Rok, dokładnie o północy, kiedy większość ludzi hucznie obchodzi jego oczywisty, także liczbowy początek, kiedy zmieniają się cyferki daty z 2020 na 2021. I nie ma innej możliwości w obszarze wibracyjnego arytmetycznego egregora pojęć takich jak liczenie czasu w ustalonych przedzialach. Astrologicznie Horoskop Nowego Roku bada się na moment rozpoczęcia Nowego Roku czyli na godzinę 0.00 w dniu 1 stycznia Nowego Roku. To oznacza, że już w kolejnych dniach i tygodniach stycznia Nowego Roku 2021 odczujemy związane z nim energie jakościowe. Stary cykl dobiega końca, lecz ten nowy, niestety, wcale nie zapowiada się spokojniej. Z obliczeń numerologicznych wynika, że rok 2021 ma wibrację cyfry pięć, gdyż 2+0+2+1=5 z matematyczną dokładnością. Definicja tej cyfry, Piątki, jest taka sama jak u osób z Piątką (5) wpisaną w ich życiorys, w sumę imienia (imion) i nazwiska lub daty urodzenia. Reprezentuje pewne otwarcie na innych, komunikacyjne transformacje, poszukiwanie siebie i podróże, a także może większą otwartość na przygody i nowe związki intymne oraz towarzyskie. 



Numerologia, inaczej gematria lub arythmologia znana jest od wieków, ale używali jej głównie adepci wtajemniczeni w nauki hermetyczne, który korzystali z niej zwłaszcza do celów tantrycznych, związanych z finansami, związkami miłosnymi oraz realizacją przeznaczenia duszy. Pierwsze wzmianki o tym, że liczby mają swoją osobowość i dynamikę w Europie, pojawiły się u greckich filozofów w okresie XI do VI wieku przed erą chrześcijańską (p.e.ch), w hermetycznej tradycji orfickiej i potem pitagorejskiej. W XIX wieku numerologia stała się bardziej popularna, szybko zyskała swoich zwolenników, a to za sprawą teozofów i po trochu różokrzyżowców oraz jako część okultyzmu, rozpowszechniła się nazwa "numerologia" w miejsce greckiej "arythmologia" i kabalistycznej "gematria" (gematrja, gematrija). Entuzjaści numerologii czy gematrii twierdzą, że podział na dziewięć cykli wibracyjnych jest bardzo trafny, dlatego cenią ją najbogatsi i najmądrzejsi ludzie na świecie. Podział od dziewięciu cyfr stanowi połowę astronumerologicznego cyklu znanego jako saros. 

Portret Numerologiczny Roku z Daty to inaczej opis częściej pojawiających się cech w roczniku z prostą Piątką wychodzącą z sumowania bez żadnych liczb pośrednich. W porównaniu do roku 2020, rocznik czy rok 2021 ma tylko jedno ZERO, co jakościowo polepsza cały rocznik jaki się pod Piątką z sumy cyfr 2021 urodzi. Czwórka (4) z Roku 2020 wymaga od ludzi ciężkiej pracy, a Piątka (5) z 2021 roku dodaje ludziom odwagi i pozwoli się rozwijać tak, jak sami tego chcą, zatem większa szansa, że protesty w różnych krajach przeciwko złym rządom coś osiągną. Nareszcie także czeka na ludzi trochę przyjemności, zamiast nieustannego stresu i napięcia, także w polityce.

Należy pamiętać, że wibracja roku kalendarzowego działa w obrębie egregora kultury stosującej taki kalendarz w sposób utrwalony, a tradycyjni Żydzi, Arabowie, Chińczycy lub Hindusi mogą mieć inny lokalnie utrwalony kalendarz (którego trzeba się trzymać aby móc doradzać im z wibracji dat i lat). W Europie mamy na ogół kalendarz na gregoriański systemowo i egregorycznie Rok 2021 - od swojego początku w dniu 1 stycznia 2021 o północy, aż do swojego końca w dniu 31 grudnia 2021, a to wibracja liczby 2021 w liczbowaniu gematrycznym (sumujemy składowe cyfry: 2+0+2+1) dająca liczbę prostą (5), będącą w dużej mierze wibracyjną powtórką rocznika 2003, który jedynie element nihilistyczny z podwójnymi zerami w środku miał znacznie silniejszy. Osoby z roczników 2003 oraz jeszcze bardziej 2012 oraz 2021 będą zwykle odczuwać więcej pewnej bliskości albo spostrzegać pewne istotne podobieństwa, tak jakby były duszami pokrewnymi czy bliskimi. Astronumerolodzy wnioski opierają zarówno na wibracji Roku jaki się rodzi, który to poród w kalendarzu zachodnim wypada o północy, o godzinie zero w przejściu z Sylwestra żegnającego Stary Rok, a witającego hucznie i świątecznie Nowy Rok oraz z horoskopu wydarzenia jakim jest ów moment Nowego Roku, który z uwagi na pochodzenie możemy nazywać Rzymskim Nowym Rokiem. Oczywiście, pewne szczegóły dla kraju pozyskujemy z ustawienia Horoskopu na stolicę danego państwa, a jeśli chodzi o regiony czy osoby, to na stolicę regionu (gminy, stanu, prowincji etc) lub ich miejsce życia i działalności (gminę, miasto etc). 

Piątka (5) to liczba znajdująca się w połowie cyklu numerologicznego głównych liczb zredukowanych czyli w porządku od Jedynki (1) do Dziewiątki (9), jest środkowym rocznikiem, cyfrą planetarnej wibracji Merkurego czyli Posłańca, Hermesa. Uważa się Piątkę (5) za bardzo kluczową, gdyż symbolizuje okres wolności, intensywnych zmian oraz transformacji, ale także swawoli i dewiacyjnych wypaczeń od negatywnej strony. Może być ekscytująca i szczęśliwa, ale też bolesna czy osamotniona, porzucona. Jako rok numerologiczny, będzie zachęcać ludzi do osiągnięcia poczucia wolności przez odbycie przygody, podczas której odnajdziemy swoje powołanie czy nawet misję. Za chwilę się okaże, że trudny Czwórkowy rok 2020 to tylko wprowadzeniem do tego, co nadchodzi z rokiem 2021, ale w numerologii taki jest porządek rzeczy. W wibracji Piątki (5) poczujemy w sobie zdolność do wprowadzania poważniejszych zmian, jakie od dawna chodziły nam po głowie. Zwykle także łatwiej podejmiemy się nowych inicjatyw, czując przy tym, że rosną nam skrzydła, jak to u Merkurego (Hermesa). Zaczniemy kierować się ciekawością oraz niezmożonym pragnieniem wolności, swowody, a w negatywnej formie niestety swawoli i zachowań dewiacyjnych. Nareszcie mamy szansę przeskoczyć samych siebie, by przezwyciężyć własne granice, ale to bardziej dla tych, co mają w Horoskopie urodzenia silną Piątkę czyli silnego i dobrze aspektowanego Merkurego (Hermesa). Piąty rok półcyklu saros wystawi wielu ludzi na cięższą lub nawet wielką próbę, po drodze obnażając wszystkie wewnętrzne słabości i złe skłonności. Może kusić ludzi do tego, by łamać tabu i pozbyć się balastu ciążącego na sercu. Wszystko, co nagromadziło się ludziom i społeczeństwu jako całości emocjonalnie w roku 2020, będzie musiało się po nim rozładować. Rok 2021 porwie wielu ludzi z przytupem, nieoczekiwanie zmieniając ich życie, niestety także na gorsze, nie tylko na lepsze. Z możliwych scenariuszy, możesz odkryć nowe miejsca i nieznane dotąd towarzystwo, często jednak będzie to złe towarzystwo, tym bardziej, że wpływ jednego Zera (0) ciągle jeszcze mamy w wibracji roku i rocznika. Czynniki zewnętrzne sprowokują w ludziach pewne zmiany, dzięki którym jeszcze bardziej zestroisz się ze sobą, ze swoim ja, ale także niestety z tym gorszym ja, pełnym kompleksów czy zaburzeń i skłonności do wypaczeń. 

czwartek, 1 października 2020

Mizofobia strach przed infekcją i covidem

MIZOFOBIA – STRACH PRZED INFEKCJĄ 

Mizofobia to lęk przed infekcją, lęk przed zarażeniem jakąś chorobą, który łączy się z przesadną obawą przed bakteriami (bakteriofobia) i wirusami (wirionofobia, wirusofobia), w tym szczególnie przed nowymi wirusami lub nowymi bakteriami. Prowadzi to  do nadmiernej higieny osobistej oraz rytuałów związanych ze sprzątaniem, odkażaniem, dezynfekcją, noszeniem maseczek mikrobiologicznych czy chirurgicznych etc. Dobrze jest przestrzegać zasad higieny osobistej i porządku, są jednak ludzie, u których potrzeba ta jest nadmiarowa lub groteskowa, absurdalna. Występuje u nich panikarski strach przed ryzykiem infekcji zarazkami chorobotwórczymi lub chorobliwe przekonanie o potrzebie utrzymywania porządku (chociaż porządek jest całkiem dobry). Przy obsesji czystości lękowa potrzeba porządku jest tak wyolbrzymiona, że prowadzi do różnego rodzaju ograniczeń oraz wzrostu cierpienia psychicznego. Mizofobia ma zazwyczaj typowe objawy z różnymi indywidualnymi wyzwalaczami, z których można leczyć pacjenta mając odpowiednią wiedzę terapeutyczną. 

Z niezrozumiałych powodów jako ludzie lubimy się straszyć, wzbudzać w sobie poczucie zagrożenia, robić sobie absurdalne horrory, a lękowe reakcje działają wedle badań naukowych na ponad 2/3 do nawet 3/4 społeczeństwa. Człowiek głoszący zagładę lub inne nieszczęście znajduje łatwy posłuch w przeciwieństwie do głoszących pozytywne realne wiadomości. Dawanie posłuchu głosicielom kolejnego końca świata także ma znamiona sztucznie wzbudzanej, udzielanej psychozy lękowej oraz fobii społecznej. Chętnie dajemy się straszyć wieściom o gwałcicielach, rabusiach, terrorystach, strasznych chorobach a także o wirusach komputerowych i hakerach plądrujących nasze komputery i konta bankowe. Czarna Wołga straszyła całe pokolenia w czasach PRL, zdarzają się fobie przed uprowadzeniem przez kosmitów. Na masowym ludzkim strachu dobrze się zarabia, szczególnie jak ma podłoże religijne jak teologia końca świata. Na strachu przed wyimaginowanym wrogiem miliardy zarabia przemysł zbrojeniowy, na strachu przed chorobami miliardy zarabia przemysł farmaceutyczny (nawet jak oferowane leki mają słabą lub przeciętną skuteczność), na strachu przed złodziejami fortuny zbijają producenci kas pancernych oraz  ubezpieczyciele mieszkań. Regularnie jesteśmy także straszeni strasznymi skutkami włamań do sieci komputerowych niszczących nasze dyski, kradnących dane i pieniądze. Z wirusami komputerowymi jest nie inaczej jak z terroryzmem; "onbekend maakt onbemind" czyli obce jest nam wrogie. Boimy się i nie lubimy Arabów, Żydów, Murzynów - bo ich nie znamy. 

poniedziałek, 1 czerwca 2020

ZARAZA - Kara od Boga i Niebios

Zaraza i Wojna jako Kara od Boga i Niebios 


Metafizyczne i duchowe aspekty epidemii chorób, rozmaitych plag i kataklizmów, w tym suszy i powodzi, wojny i głodu, wymierania, upadku imperiów, to jedna z podstaw mistycznej czy ezoterycznej refleksji w szkołach hermetyzmu czy gnozy i innych głębokich nurtach filozofii. W dzisiejszej kulturze XXI wieku samo wspomnienie o Karze Bożej lub Karze z Niebios budzi niepokój, niechęć, a nawet nienawiść i oburzenie. Wielu uczonych w Piśmie Świętym mówi z zatrważającą pewnością, że koronawirus SARS rzekomo nie jest sankcją karną z Niebios, nie jest odpłatą karmaniczną. Wykluczenie możliwości Kary Bożej czy Zwrotu Karmana nie znajduje jednak poparcia w Piśmie Świętym, Wedach, Koranie ani nauce wschodnich mędrców filozoficznych. Osoby  sugerujące możliwość jakiegokolwiek powiązania epidemii koronawirusa SARS, MERS czy CoVid-19 z Karą Bożą, z Karą z Niebios, spotyka czesto niestety lawina nienawistnego hejtu. Współczesnego człowieka ogłupionego technologiami i gadżetami cechuje otwarty bunt przeciwko Stwórcy-Kreacji, przeciwko Niebiosom i Jasnym Duchom, i „właściwemu porządkowi, w którym On nas stworzył i utrzymuje nasz byt”. 



W sytuacji powszechnego zagrożenia wojną, kataklizmami czy groźnymi chorobami zakaźnymi, jak w czasie epidemii czy pandemii, budzą się w ludziach różne lęki, obawy, poczucie zagubienia i niepewności. To z kolei prowokuje zwykle do szukania przyczyn i winnych zaistniałej sytuacji, wzajemnego oskarżania czy tak zwanego straszenia Karą Bożą lub Zwrotem Karmanicznym, zwanym też Prawem Odpłaty. Czy rzeczywiście pandemia koronawirusa może być karą zesłaną przez Boga na grzeszną ludzkość czy też może jest zwrotem karmanicznym za złe życie? Bóg nie mówi do nas, lecz krzyczy na nas poprzez plagi, zarazy i kataklizmy przyrodnicze, a my musimy słuchać, i jako ludzie korygować swoje błędy, poprawiać się, usuwać zepsucie w postaci niemoralności. W tym kontekście wspomnijmy o grzechach. Bóg, Stwórca-Kreacja, Wszechduch, Absolut, zwróca uwagę na grzechy czy występki współczesnego świata, takie jak chociażby zbyt powszechna plaga samobójstw w tym eutanazja, mówienie, że jestem zmęczony życiem, więc mnie zabijcie, albo pozwalanie dzieciom zdecydować, jakiej chcą być płci – dziewczynka chce zostać chłopcem, co samo w sobie jest absurdalne i powoduje nieodwracalną kastrację i w sumie bezpłodność, zbyt łatwa i powszechna aborcja na każde życzenie, a z drugiej strony torturowanie kobiet przymusem rodzenia gdy grozi im z tego powodu kalectwo lub śmierć. Wspomnijmy o grzechach pijaństwa oraz narkomanii i pladze zabójstw drogowych dokonywanych przez obłąkanych środkami odurzającymi kierowców, wspomnijmy o grzechach zboczeń seksualnych, takich jak coraz bardziej ujawniana i rosnąca pedofilia i pornopedofilia, także wśród kleru kilku większych religii czy brutalne gwałty na kobietach - zbrodnie często ignorowane przez policję i sądy oraz organa tak zwanych praw człowieka. Niemoralne prowadzenie się kapłanów, mnichów i zakonnic oraz animatorów grup i wspólnot różnych systemów religijnych to także grzech ciężki, typowo "a-religijny". Okradanie społeczeństwa nadmiernymi podatkami i opłatami oraz mnożenie kosztów życia i utrzymania poprzez podnoszenie cen na wszystko to, co jest niezbędne człowiekowi do życia - to także koszmarny grzech, tym razem kast politycznych, na narodach i społecznościach ludzkich. 

Czy epidemia jest Karą Bożą lub Zwrotem Karmicznym, Odpłatą za grzechy, występki i błędy moralne, to takie odwieczne pytanie o skandal zła, ciemności i mroku, na które nie można udzielić żadnej powierzchownej odpowiedzi. Właściwej odpowiedzi może udzielić tylko Osoba, której to pytanie dotyczy, a wszystko inne to przypuszczenia. Jaki Obraz Boga czy świata duchowego stworzyliśmy sobie w rozważaniach i podróżach mistycznych, takiego Boga zwykle się spodziewamy, a nawet oczekujemy. Czasami przedstawiamy Boga „na nasz obraz i podobieństwo”, a jest tak wtedy, gdy bardziej niż Sprawiedliwości oczekujemy Pomsty i chcielibyśmy Boga, który surowo karze tych, którzy czynią zło, zwłaszcza jeśli są to inni, nieznani ludzie (bliskich z natury chronimy). Bóg Jezusa Chrystusa i proroków judeo-chrześcijańskich jest może inny, bardziej podobny do ojca z przypowieści, który nie rzuca gromów z nieba na rozpustnego syna, który odszedł z majątkiem, ale czeka na niego z tęsknotą i przyjmuje z otwartymi ramionami, ale też zna jego ukrytą naturę. Bóg Jezusa Chrystusa nie wycina drzewa figowego, które nie przynosi owoców, ale z cierpliwością pielęgnuje je „przez rok”, a jak długo trwa Rok Pański, to wielu nie kojarzy, ale przypominać należy, że Rok u Boga trwa Tysiąc lat, to sprawa Millenium, okres żywota duszy w trójświecie, pomiędzy kolejnymi odrodzinami w materialnej powłoce cielesnej. Czasem jest to pobyt w Elizjum, w stanie szczęśliwości i błogostanu. 

Pismo święte żydowsko-chrześcijańskie w wielu miejscach mówi o Bożym karaniu. „Synu mój, nie lekceważ karania Pana, nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza. Bo kogo miłuje Pan, tego karze, chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje” (Hbr 12,5b—6). Jednak w tym przypadku kary nie można rozumieć jako formy odwetu czy mściwości Boga, ale jest ona wyrazem Jego miłości. Jest formą karcenia. „Ja wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę. Bądź więc gorliwy i nawróć się!” (Ap 3,19). Każda plaga, zaraza, kataklizm czy epidemia, w tym taka jak koronawirusowa SARS CoViD-19 może bez wątpienia być Boską interwencją mającą na celu ukaranie i oczyszczenie grzesznego świata ludzi w tym każdego kościoła czy wyznania, jeśli jest zepsute swoimi niemoralnościami, występkami i błędami, często błędami "nieomylnych" dygnitarzy. 

sobota, 2 maja 2020

Wiek Duszy - Pięć Faz Ewolucji Ludzi

Określanie wieku duszy wcielonej 

Nie sposób nie zauważyć faktu, iż niektórzy ludzie, pomimo swojego dorosłego wieku liczonego w ziemskich latach, zachowują się dziecinnie, są nieodpowiedzialni i lekkomyślni. Zdarzają się też osoby, które pomimo młodego wieku w latach ziemskich, mają w sobie mądrość życiową i głębię, która przejawia się w ich działaniu, słowach i podejściu do życia. Dzieje się tak dlatego, że wiek człowieka, nie idzie w parze, z wiekiem duszy (dźiwatmana) jaka buduje takie ludzkie wcielenie. Wiek duszy określają: wyznawane wartości, poziom świadomości oraz postawa życiowa, ale bardziej wiedza, zdolność odróżniania dobra od zła, mądrość, zrozumienie, wgląd, wspomnienia dawnych wcieleń, świadomość Żywiołów w Przyrodzie, świadomość aniołów i bóstw nieba, a także zdolności charyzmatyczne i moce magiczne. Starą duszę możemy odnaleźć w ciele dziecka, a młodą w staruszku. O wieku duszy świadczy bowiem liczba przebytych inkarnacji ludzkich oraz ilość zebranych doświadczeń. 


Reinkarnując w różnych ciałach ludzkich dusza (dźiwatman) kolekcjonuje doświadczenia i lekcje, które niesie z sobą przez cały cykl inkarnacji. Oznacza to wzrost świadomości (ćittam), stopniowe przechodzenie przez różne poziomy lub etapy świadomości, pozbywanie się cech zwierzęcych oraz asurycznych (demonicznych), odzwierzęcenie oraz oddemonienie ciała i osobowości. Bieg rozwoju duszy nazywa się wiekiem duszy, który mierzony jest zwykle liczbą inkarnacji w ludzkiej formie bytu. Wiek duszy odnosi się do tego jakie doświadczenia dana osoba wyniosła z życia na planecie, a nie tylko z tego, ile żywotów na Ziemi przeżyła. Na każdym kolejnym etapie ewolucji świadomości dusza uczy się konkretnych rzeczy. Zaczynając od egzystencji w formie fizycznej i sztuki przetrwania, poprzez dostosowywanie się do zasad rządzących światem fizycznym, odkrywanie swojej niezależności, emocjonalności po powrót do niebiańskiej duchowości i zjednoczenie z Bogiem oraz Duchową Hierarchią Mistrzów Mądrości. 

Każda ludzka dusza, która reinkarnuje, przechodzi przez różne wcielenia, co daje zwykle cykl o średnio 50-ciu wcieleniach na kolejnym stopniu drabiny rozwoju świadomości. Liczba 50 lat jest rodzajem Jubileuszu, bardziej jeśli jest to liczba wcieleń jako osiągnięty wiek niźli jako liczba lat w aktualnym wcieleniu na Ziemi. Jest to tzw. "wędrówka dusz", którą w naukach duchowych i ezoterycznych wspominają Mistrzowie i Świeci Duchowej Hierarchii, a także spirala wzrostu świadomości albo wieża jaźni. Podczas tej wędrówki, dusza przechodzi przez pięć wielkich ogólnych etapów tworzących pięcioramienną Gwiazdę Rozwoju (Pentagram): 

1. Dusza niemowlęca (zwierzęca), cztery podtypy osobowości; 

2. Dusza dziecięca, sześć podtypów; 

3. Dusza młoda, dziesięć podtypów; 

4. Dusza dojrzała (zaawansowana), dwanaście podtypów; 

5. Dusza stara (mistrzowska), starszyzna, szesnaście podtypów.

Pierwsze trzy etapy rozwoju dusz spotykane są najczęściej i stanowią większość zwyczajnej ludzkości. Najrzadsze są dusze starsze, stare dusze, starszyzna, w każdej społeczności ludzkiej, a najczęściej występują dusze niemowlęce i dziecięce. 

piątek, 7 lutego 2020

Zakon Hermesa Trismegistosa i Magia

 Zakon Hermesa Trismegistosa - Starożytna Szkoła Magów 

W starożyności na Bliskim Wschodzie, w Egipcie oraz Grecji bardzo sławnym jest Mistrz Hermes zwany Trismegistosem i jego przesławny zakon hermetyczny. Zakon Hermesa, Zakon Wielkiego Hermesa – jest to prywatne okultystyczneczy ezoteryczne stowarzyszenie magów związanych z tradycją hermetyczą Sztuki Magicznej, Ars Magica, oraz Tradycja Szkoły Magów Wniebowstąpionych. Magia tych czarodziejów i czarodziejek od samego początku w pradawnych czasach związana jest z zaklinaniem słów, co daje im władzę zarówno nad rzeczami materialnymi, żywymi stworzeniami oraz światem idei. W Ars Magice istota duchowej magii opiera się na inkantacjach (mantrach) i gestach (mudrach) oraz amuletach (jantrach), które mają na celu zgromadzenie i nadanie odpowiedniej formy zgromadzonej energii magicznej. Tradycja hermetyczna u swych starożytnych prapoczątków na Bliskim Wschodzie posługuje się językami akkadyjskim, aramejskim oraz staroperskim, a bardziej na wschodzie wedyjskim sankrytem oraz starochińskim. Dopiero w czasach orfickich od XIV wieku p.e.ch., wchodzi do użycia język grecki, starogrecki, na pograniczu Azji i Europy. Należy pamiętać, że najbardziej powszechnymi językami o charakterze powszechnym, szczególnie dla nauk filozoficznych i mistycznych w tamtych czasach były języki perski oraz aramejski, dopiero później grecki, a na wschodzie sanskryt. 


Hermetycy późniejszych czasów w Grecji bywali wyznawcami nauk Mistrza Platona, aczkolwiek przejęli od Żydów aleksandryjskich ich warsztat interpretacji alegorycznej i rozwinęli żydowskie spekulacje na temat pierwszego człowieka Adama, zwanego „Adam Kadmon” w Kabale, i ‘śmiertelnego boga’. Hermetyzm arkadyjski, gdy wyszedł poza obszar Grecji i wraz z wojskami Imperatora Aleksandra Wielkiego dotarł do Egiptu (w roku 332 p.e.ch.), był później religią mistyczną współzawodniczącą z chrześcijaństwem, a obiema religiami rządziły też pewne podobieństwa. Ich zasadniczym, wspólnym mianownikiem był Logos - Słowo, które jest Bogiem i było na Początku, podobnie jak wedyjskie i brahmanistyczne Om (AUM) symbol Boga Stwórcy Brahmana na Wschodzie, w dawnej wedyjskiej Indii. Hermetyzm renesansowy wraz z filozofią alchemików to część renesansowej myśli mistycznej. Hermetyzm ten zakłada przede wszystkim jedność i niepodzielność uniwersum, w którym wydarzenia zachodzą synchronicznie na wszystkich jego poziomach. Chodzi tu np. o poziom duchowy i aspekt zmysłowy. Stąd hermetyczne powiedzenie „jako na górze, tako na dole”. Zgodnie z tą właściwością świata funkcjonują transcendentne nauki, takie jak alchemia, czy szczególnie astrologia, gdzie wiadomo, że na Ziemi (dole) dzieje się to, co jest zapisane na Niebie (górze). 

Przed odkryciem pisma wierzono, że nazwa rzeczy jest równoważna tej rzeczy, co więcej - zawiera w sobie jej prawdziwą naturę. Pismo umożliwia ludziom niejako "łapanie" nazw i manipulowanie nimi, czyli manipulowanie istotą rzeczy. Jest to czynność magiczna, a umiejętność magicznego pisania - jako święta - zarezerwowana jest dla kapłanów i bogów mądrości, takich jak egipski Tot (Thot) czy grecki ezoteryczny Hermes. To właśnie wśród tych kapłanów Sumeru i starożytnego Egiptu byli pierwsi magowie tradycji nazwanej później hermetyzmem od Imienia Wielkiego Hermesa znanego także jako Henoch lub Mauryah. Dość szybko rozwinęli oni magię zamawiania imion rzeczy widzialnych, w przyzywanie imion rzeczy niewidzialnych - aniołów czy bóstw wyobrażających abstrakcyjne koncepcje. Również ze świątyń bogów mądrości magowie hermetyczni wynieśli wiedzę o mowie gwiazd - astrologii, uprawianej łącznie z numerologią (arythmologią) i chirologią. Kapłani, którzy zaobserwowali fakt pojawiania się Syriusza w czasie wylewów Nilu wyciągnęli wniosek, że w gwiazdach na niebie zapisany jest los życia na ziemi, a także losy ludzi, plemion, narodów i cywilizacji. Tak narodziła się idea "jako w Niebie tak i na Ziemi" z której powstało przeświadczenie o powiązaniu mikrokosmosu człowieka z makrokosmosem otaczającego go świata. Przeświadczenie to stało się podstawą doświadczalnej magii sympatycznej, a także prognoz i predykcji astrologicznych. Magia Syriusza nie jest dziwna w hermetyznie z obszarów pod wpływem Egiptu, a także dobrze znana jest w dawnej Persji (w Iranie magów proroka Zaratusztry), podobnie jak słodki wpływ Plejad

Ewolucja pisma z obrazkowego w sylabiczne a później alfabetyczne przyniosła dalszy rozwój myśli mistycznej i magicznej. Litery kaligrafowane w specjalne ozdobne znaki okazały się nader użyteczną metaforą pojęć abstrakcyjnych - było to kilkadziesiąt znaków, które same z siebie nie znaczyły zgoła nic, a jednak można je było ułożyć w nazwę każdej rzeczy, a więc panować nad całą rzeczywistością nie znając hieroglifów dla każdej rzeczy z osobna. Umiejętność kaligrafii dawnych symboli i znaków magicznych ciągle jest jednak potrzebna i posiada inicjacyjny charakter. Dzięki literom alfabetu oraz znakom sylabicznym (sanskryt) myśliciele mogą wznieść się do krainy abstrakcyjnych idei, których cieniem, rozmyciem, kombinacją są słowa-rzeczy. Pewnie doszedł do tego także dawny grecki Mistrz Orfeusz, a także Mistrz Pitagoras oraz Platon w ich teorii realizmu, która stworzyła świecki paradygmat pozwalający kontrolować każdy aspekt rzeczywistości. Następnym krokiem jest utożsamienie ideału z boskością (daivam) - stąd na przełomie kolejnych er i tysiącleci odradza się myśl gnostycka i mistyczna, wyrażona także w II wieku e.ch., w filozofii manichejskiej i neoplatońskiej. Do tych trendów gnostyckich hermetycy dodają alchemię, dodając do jej aspektu przemiany materii aspekt przemiany duszy alchemika, podobnie jak tradycja orficko-pitagorejska uczy o przemianie serca. 

środa, 1 stycznia 2020

Rok 2020 - prognoza numerologiczna

Rok 2020 - Wibracja gematryczna Czwórki (4) z dwoma zerami 

Numerologia, inaczej gematria lub arythmologia znana jest od wieków, ale używali jej głównie wtajemniczeni w nauki hermetyczne, który korzystali z niej zwłaszcza do celów tantrycznych, związanych z finansami, związkami miłosnymi oraz realizacją przeznaczenia duszy. Pierwsze wzmianki o tym, że liczby mają swoją osobowość i dynamikę w Europie, pojawiły się u greckich filozofów w okresie XI do VI wieku przed erą chrześcijańską (p.e.ch). W XIX wieku numerologia stała się bardziej popularna, szybko zyskała swoich zwolenników, a to za sprawą teozofów, rozpowszechniła się nazwa "numerologia" w miejsce greckiej "arythmologia" i kabalistycznej "gematria" (gematrja, gematrija). Entuzjaści numerologii czy gematrii twierdzą, że podział na dziewięć cykli wibracyjnych jest bardzo trafny, dlatego cenią ją najbogatsi i najmądrzejsi ludzie na świecie. Podział od dziewięciu cyfr stanowi połowę astronumerologicznego cyklu znanego jako saros

Należy pamiętać, że wibracja roku kalendarzowego działa w obrębie kultury stosującej taki kalendarz w sposób utrwalony, a tradycyjni Żydzi oraz Chińczycy i Hindusi mogą mieć inny lokalnie utrwalony kalendarz (którego trzeba się trzymać aby móc doradzać im z wibracji dat i lat). W Europie mamy na ogół kalendarz na Rok 2020 - od swojego początku w dniu 1 stycznia o północy, aż do swojego końca w dniu 31 grudnia, a to wibracja liczby 2020 w liczbowaniu gematrycznym (sumujemy składowe cyfry: 2+0+2+0) dająca liczbę prostą (4), będącą w dużej mierze wibracyjną powtórką rocznika 2002, który jedynie element nihilistyczny z podwójnymi zerami w środku miał trochę silniejszy. Osoby z roczników 2002 oraz 2020 będą zwykle odczuwać więcej pewnej bliskości albo spostrzegać pewne istotne podobieństwa, tak jakby były duszami pokrewnymi czy bliskimi. Astronumerolodzy wnioski opierają zarówno na wibracji Roku jaki się rodzi, który to poród w kalendarzu zachodnim wypada o północy, o godzinie zero w przejściu z Sylwestra żegnającego Stary Rok, a witającego hucznie i świątecznie Nowy Rok oraz z horoskopu wydarzenia jakim jest ów moment Nowego Roku, który z uwagi na pochodzenie możemy nazywać Rzymskim Nowym Rokiem. Oczywiście, pewne szczegóły dla kraju pozyskujemy z ustawienia horoskopu na stolicę danego państwa, a jeśli chodzi o regiony czy osoby, to na stolicę regionu (gminy, stanu, prowincji etc) lub ich miejsce życia i działalności (gminę, miasto etc). 

W portrecie astrogematrycznym roku 2020 (z sumy Czwórki) analizujemy szczególnie położenie i wpływy Rahu (Rāhu - Głowa Smoka, Północny Węzeł Księżycowy) oraz jego wszelkie, nawet najdrobniejsze aspekty, gdyż Rahu - Głowa Smoka - wzmaga lub osłabia działanie wibracji Czwórki z wzajemnością (Czwórka wpływa na Rahu w horoskopie urodzeniowym - zasadniczo liczonym na moment pierwszego wdechu, pierwszego samodzielnego wdechu). Pamiętamy, że liczba Roku najbardziej działa w trzeciej fazie numerologicznego cyklu życiowego, po 54, a od 55-ego roku życia, aż do 81-ego roku życia włącznie czyli na starszyznę pokoleniową. Czwórka należy do początku cyklu ludzkiego ewolucji świadomości i kończy pierwszą połowę wibracji roczników numerologicznych (Piątka to środek gematrycznych Dziewięcioleci w rocznikach - wibracjach roku). 

Liczba (2) pojawia się w dacie aż dwa razy i sumuje się w liczbę 4. Oznacza to, że ten rok będzie kluczowy dla osób, których droga życia lub składowa portretu numerologicznego to pracowita Czwórka. Zmiany energetyczne możemy zaobserwować już na trzy tygodnie przed nadchodzacym Nowym Rokiem, a wpływy energetyczne roku numerologicznego 2019 będziemy odczuwać jeszcze do trzech tygodni po rozpoczęciu roku 2020. Energie na planie fizycznym mieszają się w sposób odpowiedni dla fizycznego cyklu energetycznego, aby płynnie przejść z jednej wibracji w drugą i dać nam czas na zaadaptowanie się do energetycznie czy psychoenergetycznie nowej sytuacji. Bardzo często najbardziej odczuwalnym momentem zmian energetycznych jest najbliżej Dnia Nowego Roku położone wydarzenie astronomiczne, takie jak Nów lub Pełnia Księżyca oraz ingres Merkurego do nowego znaku zodiaku, zwykle liczonego jako wejście w Znak Koziorożca czyli tak zwany Hermetyczny Nowy Rok (Merkury symbolicznie pokonuje Tron Arymana, Hermes zwycięża siły arymaniczne). Rok 2020 to oczywiście rok Żywiołu Wody, gdyż planeta Merkury (Hermes) najdłużej przebywa w znakach wodnych (tak to się wyznacza w astrologii i astromagii). 

czwartek, 5 grudnia 2019

Likwidacja aresztów tymczasowych

PETYCJA: Zlikwidować zbrodniczy system aresztów tymczasowych!


W Polsce trzeba zlikwidować radykalnie zbrodniczy system aresztów tymczasowych, gdzie przetrzymuje się ludzi złośliwie i bezpodstawnie przez długie lata, nawet przez 12 lat, bez wyroku sądu, jako podejrzanych na których nie ma wystarczających dowodów do wniesienia oskarżenia przed sąd. Absolutnie miesiąc to powinno być maksimum dla prokuratora na wniesienie aktu oskarżenia do sądu, a może jeszcze miesiąc na początek dla sądu lub lepiej tylko tydzień, na rozpoczęcie pierwszej rozprawy sądowej (na rozpoczęcie procesu przed sądem). I łącznie trzy miesiące maksimum na wydanie wyroku skazującego w pierwszej instancji oraz apelacji do drugiej instancji. 



Rozprawy sądowe dzień po dniu a wyjątkowo (tylko w trudnych i skomplikowanych sprawach) tydzień po tygodniu, a nie co pół roku kolejna rozprawa i 15 sesji sądu przez 7 lat aresztu tymczasowego z wyrokiem 2 lata na koniec. Areszt tymczasowy jest gorszy niźli więzienie, ale areszt tymczasowy zwany wydobywczym lub śledczakiem dotyczy osoby przetrzymywanej bez wyroku sądowego, jedynie na podstawie samych zarzutów, często błędnych lub fikcyjnych. W przepisach prawnych nie ma maksymalnej długości trwania aresztu tymczasowego, zatem wiele sądów stosuje areszt bezrozumnie w dowolnej długości, wedle uznania przedłużając cierpienie setek, a bywają lata, że tysięcy niewinnych osób na wiele lat. 

Wprowadzić także areszty domowe z zabezpieczeniem elektronicznym w błahych sprawach (występkach) grożących wyrokiem do trzech lat więzienia. Zlikwidować areszty klatkowe rodem ze średniowiecznych piwnic zamkowych i biskupich, zlikwidować areszty w budynkach budowanych przez zaborców i okupantów mordujących Naród Polski. Zlikwidować przewlekłe postępowania prowadzone na zasadzie, jak złapaliśmy jakiegoś przypadkowego podejrzanego, to coś tam na niego znajdziemy. Długotrwałe areszty tymczasowe i psychuszki sądowe w swej istocie służyły zaborcom i okupantom do terroryzowania polskiego społeczeństwa przez prawie dwa stulecia, i czas aby władza sądownicza w Polsce zaprzestała pracować w charakterze zaborcy, okupanta i terrorystycznej mafii odbierającej setkom i tysiącom ludzi rocznie wolność i wszelkie prawa człowiecze w imię żądzy siania terroru i zdobywania premii za przetrzymywanie ludzi w aresztach tymczasowych, które w swej istocie są administracyjnymi łagrami, polskimi obozami koncentracyjnymi. 

niedziela, 1 września 2019

Czarne Dziury - Pożeracze Gwiazd

Czarne dziury są najbardziej niezwykłą teoretyczną przepowiednią wynikającą z równań ogólnej teorii względności Alberta Einsteina. Na początku kwietnia 2019 roku astrofizycy opublikowali pierwsze w historii zdjęcie czarnej dziury, a ściślej jej cienia, zatem rok 2019 wejdzie jako przełomowy do historii astronomii i astrofizyki. Stanowi ono wyraźniejsze dowodowo potwierdzenie, że czarne dziury w ogóle istnieją, a nie są tylko teoretycznym obiektem wyspekulowanym poprzez obliczenia (chociaż trudno przewidzieć jak wygląda ich wnętrze). Zdjęcie wykonał Teleskop Horyzontu Zdarzeń (EHT), który powstał z połączenia ośmiu radioteleskopów rozmieszczonych na czterech kontynentach. Po to, aby takie zdjęcie zrobić, trzeba było zaangażować osiem bardzo dobrej klasy teleskopów. Trzeba zrobić obserwacje, zrobić metabajty danych obserwacyjnych. Tej wielkości danych nie da się przesyłać, je się wozi ciężarówkami. To, co zobaczyliśmy, to nie jest do końca zdjęcie, to jest obrazek, który oddaje to, co rzeczywiście w tej galaktyce, którą obserwowano, widać.

Czarna Dziura - Osobliwość za Horyzontem Zdarzeń 

Pewne rozczarowanie związane było z tym, że zrobiono piękne zdjęcie odległej czarnej dziury, natomiast niestety nie udało się zrobić równie ładnego zdjęcia czarnej dziury w naszej własnej Galaktyce. Wynika to m.in. z tego, że czarna dziura w naszej galaktyce jest mniejsza. Przy niej się coś dzieje. Coś błyska, coś strzela. To też przeszkadzało w uzyskaniu ostrego obrazu. Tamta odleglejsza czarna dziura jest bardzo duża i okazała się najlepszym celem do tych obserwacji. Przez wiele lat w zrobienie tego zdjęcia zaangażowanych było 200 osób, piszących oprogramowanie, analizujących dane. Z naukowego punktu widzenia najbardziej interesujące jest to, że przewidywania tego, co powinniśmy tam zobaczyć, zgodziły się z tym, co w danych się pokazało. To, co widzimy na tym zdjęciu, to tak naprawdę nie jest czarna dziura, to jest cień czarnej dziury. A to, co widać i co przesyła światło do nas, to nie jest sama czarna dziura, tylko rozgrzana materia wokół niej.

Czarna dziura charakteryzuje się tym, że jak światło do niej wpadnie, to już nie wypadnie, gdyż czarna dziura jest ksobna i autystyczna, wszystko wchłania do wnętrza siebie - taka egoistka. Jeżeli mielibyśmy czarną dziurę, wokół której nie ma materii, to nie mielibyśmy szansy jej zauważyć. Może bylibyśmy w stanie stwierdzić jej istnienie, gdyby przeszła przed jakimś świecącym obiektem. Wtedy byśmy zauważyli, jak ona zniekształca jego światło, to się nazywa soczewkowanie. Kiedy mówimy o czarnych dziurach, to paradoksalnie mówimy o obiektach, które są superjasne, czy w ogóle najjaśniejsze we wszechświecie. Czarna dziura przeważnie nie istnieje w całkowitej próżni, tylko wokół niej jest zwykle jakaś materia, która świeci gdy jest pochłaniania przez czarną dziurę. Matematycznie rzecz biorąc, czarna dziura to jest osobliwość. Takie miejsce w przestrzeni, gdzie zgromadziło się tyle materii, że lokalnie w pewnym sensie załamały się prawa fizyki. Masa, która w niej jest, na tyle deformuje przestrzeń, że cokolwiek zbliży się do niej na odległość zwaną horyzontem zdarzeń, to już nie wyleci. Nawet najszybsza rzecz w materialnym świecie, czyli światło.

To są obiekty, które stanowią pewnego rodzaju lokalne deformacje przestrzeni, a z fizycznego punktu widzenia to jest materia, której zrobiło się na tyle gęsto, że coś się z nią stało i wytworzyła taki specyficzny twór. Mamy różne czarne dziury we wszechświecie, a najbardziej oswojony typ to są czarne dziury gwiazdowe. Najmasywniejsze gwiazdy kończą swoje życie bardzo szybko jako supernowe, wybuchają, ich jądro zapada się do czarnej dziury (zwykle o masie większej niż pięć mas naszego Słońca). Jest bardzo gęsto, zachodzą reakcje, przez które to jądro nie może być w równowadze, dochodzi do kolapsu grawitacyjnego, resztki gwiazdy lecą na wszystkie strony. Bardzo często się zdarza, że takie gwiazdy występują wspólnie z innymi gwiazdami w tzw. układach podwójnych. Ta gwiazda przyciąga swojego towarzysza, ale też wyciąga z niego materię, wtedy tworzy się wokół niej obwarzanek tej materii, ta materia szybko się kręci i jest zasysana przez powstałą czarną dziurę. Kanibalizm na wszystkich poziomach. Ta materia bardzo szybko się porusza i świeci. Między innymi w promieniach rentgenowskich, ale też w promieniach radiowych.

poniedziałek, 17 czerwca 2019

Oxytree - drzewo tlenowe paulownia

Oxytree, Kiri Tree, czyli drzewko tlenowe to szansa na uratowanie świata 


Dużo mówi się o tym, jak blisko stoimy przepaści, i jak niewiele robimy, żeby coś w tym kierunku zmienić. Chodzi oczywiście o globalne ocieplenie, którego skutki są coraz bardziej widoczne. W tym momencie nie ma szans już zatrzymać tego procesu, możemy go jedynie spowolnić. Ile potrzebujemy drzew, aby wyposażyć jednego człowieka w tlen? – To można policzyć, jednak jest to bardzo zmienne – mówi dr Tomasz Rożek w audycji dla polskiego radia. – Wszystko zależy od gatunku, wielkości, wieku i warunków zewnętrznych drzewa. Wartości się zmieniają i to nawet w ciągu jednego roku – tłumaczy ekspert. – Jedna duża sosna produkuje w ciągu doby tlen dla trzech osób, a duży buk nawet dla czternastu – dodaje.

Korona drzewa Oxytree Paulownia

Raport Organizacji Narodów Zjednoczonych nie pozostawia złudzeń co do zmian klimatu i pustynnienia Ziemi. Niekorzystne zmiany klimatyczne przyspieszają, niosąc falę ekstremalnych zjawisk pogodowych, powiększają się pustynie, nasila zjawisko stepowienia gruntów. Kataklizmy pogodowe zobaczymy nie tylko na ekranach telewizorów, ale odczujemy na własnej skórze i w stratach materialnych. Jak bardzo zmieni się nasze życie i ile stracimy na ociepleniu klimatu możemy tylko szacować, ale rachunek będzie bardzo słony. Stuletni buk pochłania rocznie nawet blisko 5 ton CO2 i produkuje 3,5 tony tlenu. To wystarcza akurat dla 10 osób rocznie, ale pamiętajmy, że lasy dostarczają tlen ogromnej ilości zwierząt, nie tylko ludziom. Mimo to, w wielu miastach wciąż bezmyzmyślnie wycina się stare drzewa. Prawdopodobnie odpowiedzialni za to urzędnicy w swej głupocie nawet nie zdają sobie sprawy ze zbrodni jakie popełniają przeciwko ludzkości.

"Sadzimy przecież nowe drzewka, to nie wystarcza" - pytają zdziwieni prezesi firm i urzędnicy. Nie, to nie wystarcza. Taki jeden stuletni buk daje nam tyle samo tlenu, co mniej więcej 1700 młodych 10-letnich drzewek bukowych. Powierzchniowo jest to blisko 265 razy więcej. Skoro drzewa wycinamy, rozumiem, że nie mamy na nie miejsca, więc raczej nie zmieścimy teraz setek tysięcy nowych drzew, a tyle trzeba nasadzić natychmiast po wycięciu jednego starego drzewa mającego sto lat życia.

Na szczęście istnieją ludzie, którzy wiedzą, iż z głupim kapitalistycznym systemem nie da się walczyć inaczej jak w trybie rewolucji robotniczo-chłopskiej (to jedyna jak dotąd skuteczna metoda) i trzeba szukać nowych własnych rozwiązań, w tym drzew o wysokiej wydajności w produkcji tlenu. Tak można powiedzieć o naukowcach z hiszpańskiego Uniwersytetu Castilla La Mancha. Wyhodowali oni nową odmianę drzewa, które pochłania blisko 10 razy więcej CO2 od średniej dla typowych drzew.

URAN - Oceany Wody na Księżycach i Astrologia

URAN - na księżycach oceany wody, a w astrologii najsłabsze wpływy Dwa księżyce Urana mogą mieć aktywne oceany pełne wody. Naukowcy uważają...