Saturn w Astrologii i Sade Sati

Saturn w Astrologii i cykle karmiczne Sade Sati

Saturn w astrologii tradycyjnej, chaldejskiej i helleńskiej oraz wedyjskiej to planeta, która od wieków i tysiącleci budzi fascynację i głęboką refleksję wśród astrologów, filozofów i mistyków, tym bardziej, że na najgłębszym poziomie duchowym jest sygnifikatorem przeznaczenia, celu istnienia Duszy w Stworzeniu. Znana jako "władca czasu" i "wielki nauczyciel życia", Saturn, po grecku Kronos, symbolizuje ograniczenia, struktury, odpowiedzialność, a także konsekwencje działań czyli karman. Dwa znaki zodiaku, którymi Saturn włada wedle astrologii – ziemny Koziorożec i powietrzny Wodnik – nadają tej symbolice dodatkowej głębi. Znakowy Wodnik jako symbol wiedzy i Koziorożec jako symbol potencjału na planie materialnym tworzą dualistyczny obraz drogi rozwoju, gdzie Saturn jest przewodnikiem i sędzią. Saturn, jak i inne planety oraz Światła, nie mają współwładców, a czasy w których astrologia powstała, to władza Królów sprawujących rządy absolutne, zresztą imiona planet w takim kontekście na ten cel zostały odpowiednio dobrane aby historie mityczne, archetypy kosmiczne ludności dobrze oddawały pracę planet jako astralnych duchów planetarnych. 

Saturn jako planeta cyklu karmicznej odpłaty

Saturn to druga co do wielkości planeta po Jowiszu w Układzie Słonecznym i szósta w kolejności, jeśli o odległość od Słońca chodzi, ostatnia z jasnych planet wyraźnie widocznych na niebie. Posiada własne księżyce oraz system pierścieni, widoczny dopiero w teleskopach jako rodzaj obręczy czy magicznego pierścienia wokół całego globu, głównie gazowego. Tylko siedem ze znanych księżyców Saturna, posiada kształty zbliżone do kulistego i średnice większe niż 380 km, co daje im postać obrazu kulistego globu księżycowego, a tylko cztery mają ponad 1 tysiąc km średnicy. Największy księżyc Saturna, Tytan, jest większy od planety Merkury, a jego masa stanowi ponad 90% masy znajdującej się na orbicie Saturna, przy średnicy 5150 km, licząc łącznie z pierścieniami, zatem niewielki jest sens mówienia o wielkiej liczbie księzyców, kiedy są one generalnie tak małe, że się praktycznie nie liczą ani rozmiarami, ani mocą świecenia, ani kulistością, ani masywnością. W V wieku e.ch.,  indyjscy i perscy astronomowie w tekście Surya Siddhanta podają oszacowaną w tradycji wedyjskiej i perskiej średnicę Saturna na 118 902 km w przeliczeniu, obecnie, na początek XXI wieku przyjmowana średnica równikowa planety to 120 536 km, zatem astrologia wedyjska pozwalała na dokładne obliczanie średnicy tarczy planety tak odległej jak Saturn. 

W astrologii chińskiej i japońskiej planeta Saturn jest określana jako Gwiazda Ziemi czy Gwiazda Ziemna (土星). Określenie to pochodzi od pięciu elementów (Wu xing) chińskiej filozofii, przyporządkowanych żywiołom natury, a także każdego żywiołu do jednej z pięciu jasnych planet, w tym Saturna jako elementu ziemi. W starożytnym języku hebrajskim Saturn nazywany jest Shabbathai. W mitologii rzymskiej bóstwo Saturn, Saturnus, od którego bierze swoją nazwę planeta, jest staroitalskim bóstwem czy archaniołem rolnictwa i zasiewów oraz płodności. Rzymskie bóstwo Saturn jest odpowiednikiem greckiego Kronosa - władcy czasu i losów, a w czasie zimowego przesilenia organizowano misteria duchowe i inicjacyjne związane z Saturnem, w Imperium Romanum Saturnalia, a w Grecji Kronalia bazujące na walce światła przeciwko ciemności i powrocie sił światłości na Ziemię. W alchemii metalem Saturna jest ołów. Jowisz jako największa i Saturn jako druga co do wielkości planeta razem wzięte stanowią 92% całkowitej masy planet Układu Słonecznego, a wszystkie pozostałe planety i planetoidy to zaledwie 8 procent tej masy - stąd najważniejsze dla astrologa są cykle Jowiszowo-Saturnowe trwające 20 lat, od spotkania czyli koniunkcji aż do następnej koniunkcji, w kolejnym znaku Trygonu danego Żywiołu. Wahana, pojazd Saturna i zarazem ptak ostrzegający to generalnie kruk, wrona, gawron, a także sęp... 

Saturn, jako symbol astrologiczny, od wieków fascynuje ludzi różnych kultur i tradycji. W astrologii planeta ta reprezentuje struktury, ograniczenia, czas, odpowiedzialność oraz proces dojrzewania duchowego. W kontekście religijnym Saturn często bywa interpretowany jako symbol zjednoczenia przeciwieństw, czego szczególnym wyrazem może być jego alegoryczne powiązanie z ideą harmonii między islamem a chrześcijaństwem. W tym eseju rozważymy, jak Saturn, będący archetypem ładu i refleksji, może być interpretowany jako most między półksiężycem – symbolem islamu – a krzyżem – symbolem chrześcijaństwa. Saturn w tradycji ezoterycznej jest postrzegany jako „Wielki Nauczyciel” i strażnik przejścia między światem materialnym a duchowym. Ta planeta nie tylko konfrontuje nas z ograniczeniami, ale także wskazuje drogę do ich przekroczenia poprzez integrację pozornie sprzecznych sił. Islamski półksiężyc i chrześcijański krzyż, choć na pierwszy rzut oka są symbolami odmiennych tradycji, mogą być widziane jako dwie strony tego samego procesu duchowego. Półksiężyc, reprezentujący cykliczną naturę księżyca, odnosi się do zmienności życia i podkreśla znaczenie wiary w Boski porządek nawet w obliczu niepewności. Z kolei krzyż chrześcijański symbolizuje transcendencję cierpienia oraz jedność ducha i materii. Saturn, jako archetyp transformacji, łączy te dwa podejścia, ucząc, że przeciwności można zintegrować w jednym uniwersalnym porządku.

Saturn jest często postrzegany jako planeta prób i wyzwań, a także jako planeta sprawiedliwości i długości życia poprzez cykle Sade Sati - przejść Saturna przez natalny Księżyc. W literaturze astrologicznej symbolizuje siłę, która zmusza do zatrzymania się, zrewidowania swoich działań i nauki na błędach. Saturn wedle astrologów reprezentuje te aspekty życia, które stawiają przed nami wyzwania, ale jednocześnie oferują największy potencjał wzrostu. To planeta, która zmusza nas do zaakceptowania rzeczywistości w jej najczystszej postaci. Ograniczenia narzucane przez Saturna nie są jednak karą, lecz narzędziem rozwoju, ale też zwykle skutkiem karmana z poprzednich wcieleń. Poprzez ograniczenia Saturn uczy cierpliwości, wytrwałości i odpowiedzialności. Ostatecznie nagrodą jest głębsze zrozumienie siebie oraz świadomość swoich możliwości i ograniczeń. Saturn jako Stary Król i Władca rządzi dwoma Pałacami, Domami czy Rezydencjami: ziemskim w żywiole Pałacem Koziorożca (Kozy, Makara) oraz powietrznym Pałacem Wodnika (Asklepiosa, Dionizosa).

W astrologii Saturn rządzi znakowym Koziorożcem, znakiem związanym z ambicją i strukturami, oraz Wodnikiem, który symbolizuje innowacyjność i przyszłościowe myślenie. Ta podwójność doskonale odzwierciedla ideę zjednoczenia tradycyjnych wartości islamu i chrześcijaństwa z ich aspiracją do uniwersalnego braterstwa. Planeta Saturn wskazuje na konieczność pojednania dualizmów i odnalezienia sensu w ograniczeniach, które nas definiują, ale również uczą ostatecznej wolności. Idea zjednoczenia islamu i chrześcijaństwa przez astrologicznego Saturna ma swoje korzenie w myśli mistycznej. W tradycji sufickiej, której przedstawiciele często studiowali astrologię, Saturn symbolizował cierpliwość i dyscyplinę potrzebną do osiągnięcia jedności z Bogiem. Ibn Arabi, znany suficki mistyk, twierdził, że Boska Prawda objawia się w różnorodności form, co można interpretować jako wezwanie do akceptacji różnych dróg duchowych. Podobną myśl znajdujemy u Tomasza z Akwinu, który podkreślał, że rozum i wiara są dwoma sposobami poznania jednego Boga. Saturn, jako archetyp kosmicznej harmonii, przypomina, że przeciwieństwa – takie jak półksiężyc i krzyż – mogą współistnieć w jedności, jeśli spojrzy się na nie z wyższego poziomu świadomości. W historii pojawiały się również momenty, w których islam i chrześcijaństwo współpracowały mimo różnic. Przykładem może być złoty wiek Andaluzji, gdzie muzułmanie, chrześcijanie i judaiści współdziałali w rozwoju nauki, filozofii i sztuki. Saturn, jako symbol mądrości zdobytej przez doświadczenie, może w kontekście społecznym i pokoleniowym być metaforą tego okresu współpracy i wymiany kulturowej.

Koziorożec, którym Saturn włada w sposób tradycyjnie ziemski, jako Pałac czy Rezydencja w Żywiole Ziemi, symbolizuje praktyczność, ambicję i dążenie do osiągnięcia celów. Jest to znak, który rozumie wartość pracy i dyscypliny. Saturn w Znaku Koziorożca przypomina, że potencjał jednostki wymaga ukształtowania przez struktury i granice, które pomagają osiągnąć trwałe rezultaty. W literaturze astrologicznej Koziorożec jest przedstawiany jako symbol szczytu góry, do której wspinaczka wymaga cierpliwości i wytrwałości, niejako jak mityczna wspinaczka Syzyfa w Tartarze. Koziorożec to znak, który uczy, że prawdziwy sukces jest efektem wytrwałej pracy i akceptacji ograniczeń jako elementu procesu rozwoju. Planeta Saturn w Znaku Koziorożca pomaga uświadomić sobie, że ograniczenia nie są przeszkodą, lecz fundamentem, na którym można budować coś trwałego i wartościowego.

Powietrzny Znak Wodnika, którym Saturn rządzi od pradawnych czasów, wnosi do symboliki astrologicznej aspekt intelektualny i kolektywny. Wodnik to znak zodiaku, który szuka prawdy, innowacji i wyzwolenia od ograniczających struktur. W kontekście Saturna, Wodnik przypomina, że ograniczenia są często wyzwaniem dla naszego intelektu i wiedzy. Profesjonalni astrolodzy podkreślają, że Saturn w Znaku Wodniku stawia przed nami wyzwania dotyczące pracy dla dobra społeczności, szukania prawdziwej wiedzy i przekraczania granic intelektualnych. Saturn w Znaku Wodnika  wskazuje na potrzebę zrozumienia, że prawdziwa wiedza pochodzi z doświadczenia ograniczeń i pokonywania ich w harmonii z zasadami uniwersalnymi. Znak Wodnika uczy, że ograniczenia Saturna mogą być bodźcem do eksploracji nowych idei, odkrywania prawd i poszerzania świadomości, ale oczywiście uwarunkowania trzeba pokonywać.

Saturn czyli Kronos lub Śani w astrologii łączy symbolikę Znaku Wodnika i Koziorożca, wskazując na konieczność równoważenia intelektualnego dążenia do wiedzy z praktycznym wykorzystaniem potencjału. Ograniczenia narzucane przez Saturna w tych znakach uczą, że prawdziwy rozwój wymaga zarówno eksploracji nowych idei, jak i umiejętności ich realizacji w rzeczywistości. Saturn jest planetą, która przypomina, że życie to ciągła nauka, a także pozwala ogarnąć w końcu lekcję, że każdy uczynek, każde słowo i myśl rodzi następstwa w postaci skutków karmicznych, jako, że Saturn jest dystrybutorem zwrotów karmicznych, zarówno karmana indywidualnego jak i społecznego. Saturn jako planeta związana z rolnictwem i kulturą agrarną symbolizuje proces dojrzewania, gdzie ograniczenia i struktury są nieodłącznym elementem rozwoju, poprzez cykliczność orki, siewu i zbioru. Ostatecznie Saturn prowadzi do głębokiego zrozumienia, że prawdziwa wolność i potencjał rodzą się nie w chaosie, lecz w akceptacji zasad rządzących światem. Bez ograniczeń nie możemy poznać swojej wolności, a bez cierpienia nie możemy docenić radości. Saturn przypomina, że każde wyzwanie jest okazją do odkrycia naszego prawdziwego ja, a także jego uwarunkowań, a w głębszej perspektywie także przeznaczenia. W ten sposób Saturn staje się symbolem zarówno ograniczeń, jak i ich przezwyciężenia – przewodnikiem na drodze do samorealizacji i głębszego zrozumienia sensu życia, aż do odkrycia swojego przeznaczenia.

Współczesny świat ludzki zmaga się z napięciami między różnymi tradycjami religijnymi, a także pomiędzy religiami i duchowością oraz mistyką. Saturn, który uczy cierpliwości i akceptacji ograniczeń, przypomina, że prawdziwe zjednoczenie wymaga pracy i gotowości do kompromisu. Saturn reprezentuje zarówno wyzwanie, jak i możliwość – jego ciężar jest równocześnie darem, który prowadzi nas do głębszej integracji. W kontekście relacji islamu i chrześcijaństwa oznacza to uznanie wspólnych korzeni obu tradycji – monoteistycznej wiary w jednego Boga, nacisku na miłosierdzie i sprawiedliwość oraz przekonania, że życie ludzkie ma wymiar duchowy. Saturn symbolizuje drogę ku takiej integracji, gdzie różnice nie są zagrożeniem, lecz wzbogaceniem wspólnego doświadczenia, podobnie jak to jest pomiędzy tradycjami duchowymi sanatana dharmy w Indii, Pamirze i Tybecie, gdzie brahmanizm, dźainizm, buddyzm i hinduizm wzajemnie poszerzają swoje horyzonty kultowe i metafizyczne. 

Saturn, Śani, Kronos - planeta władca karmana, losu i przeznaczenia

Planeta Saturn w astrologii profesjonalnej zwanej ezoteryczną lub okultystyczną, występuje zwykle jako symbol mądrości zdobytej przez doświadczenie, ograniczeń przekraczanych dzięki cierpliwości oraz harmonii odnajdywanej w przeciwieństwach, jest doskonałą alegorią zjednoczenia islamu i chrześcijaństwa. Półksiężyc i krzyż, choć różne w formie, wyrażają tę samą tęsknotę za transcendentnym sensem życia. Współczesny świat, stawiający czoła wyzwaniom dialogu międzyreligijnego oraz duchowego, może czerpać inspirację z tej symboliki, ucząc się, że tylko poprzez integrację i wzajemne zrozumienie można osiągnąć prawdziwą harmonię. Planeta Saturn, która rozpoczyna cykl chaldejski w godzinach dnia i nocy, przypomina, że droga do jedności jest trudna, ale możliwa, jeśli kierujemy się zarówno mądrością, jak i wiarą.

W astrologii Saturn jest związany z czasem (Chronos w mitologii greckiej) oraz granicami, jakie wyznacza zarówno na poziomie materialnym, jak i duchowym. Saturn przypomina, że każda działalność wymaga wysiłku, cierpliwości i systematyczności, aby mogła przynieść trwałe owoce. Symbolizuje nauczyciela, który nie udziela łatwych lekcji, lecz stawia wyzwania, by umożliwić osiągnięcie autentycznego wzrostu. Saturn wskazuje na obszary życia, które wymagają pracy i determinacji, oferując nagrodę w postaci stabilności i mądrości, ale tylko pod warunkiem świadomego wysiłku i zaakceptowania swoich ograniczeń. W astrologicznych domach i znakach, Saturn symbolizuje te aspekty życia, które wymagają najbardziej uporczywego dążenia do samodoskonalenia. Oznacza obowiązki rodzinne, zawodowe i społeczne, które mogą być postrzegane jako ciężar, ale jednocześnie są okazją do rozwijania wytrwałości. W psychologii i terapeutyce zajęciowej Saturn może być interpretowany jako wzorzec wymagający refleksji nad samodyscypliną i strukturą, co jest kluczowe w procesie rozwoju osobistego oraz radzenia sobie z wyzwaniami dnia codziennego.

Kluczowym aspektem symboliki Saturna jest dyscyplina – zarówno ta narzucona zewnętrznie, jak i wewnętrzna. Wewnętrzna dyscyplina to zdolność do samokontroli, konsekwentnego dążenia do celu i pokonywania trudności. Archetyp Saturna przypomina, że rozwój nie następuje poprzez unikanie bólu czy wysiłku, lecz dzięki świadomej pracy nad sobą. Saturn uczy również akceptacji ograniczeń – zarówno tych wynikających z natury ludzkiej, jak i społecznych. W tym sensie, Saturn działa jako strażnik wewnętrznego porządku, pomagając jednostce zrozumieć, że życie wymaga zarówno planowania, jak i elastyczności w radzeniu sobie z przeciwnościami. Archetyp ten jest obecny w takich koncepcjach jak „resilience” (odporność psychiczna), gdzie trudności stają się motorem rozwoju.

Terapeutyka zajęciowa, jako dziedzina koncentrująca się na wsparciu jednostek w rozwijaniu umiejętności potrzebnych do codziennego funkcjonowania, korzysta z zasad, które można połączyć z symboliką Saturna. Proces terapeutyczny wymaga od pacjenta (a często również terapeuty) zaangażowania, systematyczności i cierpliwości. Kluczowym elementem tego procesu jest praca nad przezwyciężaniem ograniczeń – zarówno tych wynikających z fizycznych, jak i psychologicznych barier. Saturniczna dyscyplina manifestuje się w podejściu, które promuje regularność działań oraz wprowadzanie małych, ale systematycznych zmian w codziennych aktywnościach. Na przykład osoby zmagające się z niepełnosprawnością lub problemami psychicznymi często potrzebują struktury, która pozwoli im stopniowo odzyskiwać poczucie kontroli nad własnym życiem. To, co tłumimy i odrzucamy, ma tendencję do powracania w formie wyzwań. Dyscyplina polega na umiejętności uświadomienia sobie tego, co trudne, i na podjęciu wysiłku zmierzającego ku integracji.

Dyscyplina, którą Saturn czyli Kronos reprezentuje, pozwala pacjentom pracować nad swoimi ograniczeniami i wprowadzać strukturę, która ułatwia powrót do zdrowia. Na przykład w terapii zajęciowej istotne jest wprowadzenie rutynowych działań, takich jak codzienne ćwiczenia ruchowe czy planowanie harmonogramu dnia. Takie podejście pomaga budować pewność siebie oraz poczucie sprawczości, kluczowe w procesie rehabilitacji. Praktyczne jest także zastosowanie symboliki Saturna w terapeutyce, szczególnie opartej na tradycyjnej indyjskiej Jodze oraz Tantrze. Symbolika Saturna znajduje odzwierciedlenie w konkretnych technikach terapeutycznych.

1. Planowanie działań – pacjenci uczą się dzielić większe zadania na mniejsze etapy, co pozwala na systematyczne osiąganie celów.

2. Akceptacja ograniczeń – w terapii zajęciowej kluczowe jest zrozumienie i zaakceptowanie indywidualnych możliwości oraz barier. W ten sposób pacjenci uczą się działać w ramach swoich możliwości, jednocześnie podejmując wyzwania, które pomagają im się rozwijać.

3. Budowanie nawyków – regularność i powtarzalność działań są fundamentem sukcesu w wielu formach rehabilitacji, co doskonale ilustruje saturniczne podejście do dyscypliny.

Struktura i rutyna to klucze do odzyskania równowagi w codziennym życiu. Dyscyplina pozwala nie tylko funkcjonować, ale także rozwijać poczucie celu i spełnienia. Saturn, jako astrologiczny symbol dyscypliny, reprezentuje zarówno wyzwania, jak i możliwości wzrostu, które wynikają z pracy nad sobą. Jego archetypiczne znaczenie znajduje odzwierciedlenie w terapeutyce zajęciowej, gdzie systematyczność, akceptacja ograniczeń i planowanie są kluczowymi elementami procesu terapeutycznego. Saturn przypomina, że prawdziwa transformacja wymaga wysiłku i wytrwałości, ale nagroda w postaci samopoznania i równowagi jest tego warta. W ten sposób zarówno astrologia, jak i terapia oferują narzędzia do radzenia sobie z trudnościami i budowania bardziej świadomego życia.

W astrologii Saturn symbolizuje czas, ograniczenia, dyscyplinę i karman - los uwarunkowany i zdeterminowany przyczynami oraz skutkami. Na głębszym poziomie Saturn reprezentuje przeznaczenie, powołanie i cel istnienia Duszy. To planeta, która przypomina o cykliczności losu i nieuchronności przemian. Uroboros, jako symbol cyklu i nieskończoności, doskonale wpisuje się w archetyp Saturna. Saturn włada nad czasem (Chronos), którego uroboros także symbolizuje poprzez zamkniętą pętlę trwania. W tradycji hermetycznej Saturn wiąże się również z procesami alchemicznymi – rozkładu, oczyszczenia i odnowy, czyli elementami przypisywanymi uroborosowi. Alchemik Zosimos z Panapolis określił Saturna mianem „strażnika czasu”, zauważając, że zarówno Saturn, jak i uroboros prowadzą adepta przez „ciemność”, zanim możliwe stanie się osiągnięcie światła i mądrości. Uroboros, wężowe koło z obrazem węża połykającego własny ogon jest symbolem czasu w którego długim saturnicznym cyklu trzydziestolecia pochłaniany jest karman w postaci ogona smoczego czy wężowego, jako symbol wiecznego cyklu i jedności przeciwieństw, znajduje swoje odbicie zarówno w starożytnej symbolice, jak i we współczesnym rozumieniu naukowym. Opisuje struktury i procesy zachodzące w świecie fizycznym, takie jak torus i prądy telosferyczne, a jednocześnie pozostaje metaforą filozoficzną i duchową. Jego powiązanie z astrologicznym Saturnem podkreśla jego związek z cyklem czasu, ograniczeniami i przemianami.

Saturn w retrogradacji czyli ruchu wstecznym na niebie to dla ludzkości i człowieka lekcja samopoznania – co jest w zgodzie z Boską Duszą, a które wzorce są obce, błędne, zniekształcone chociaż przyjęliśmy je jako własne. Jako planeta dyscyplinująca i wyładowująca karman w postaci skutków czynów, słów i myśli, pokaże nam wszelkie ograniczenia w sferze obowiązków, zależności w relacjach i kariery. Wszędzie tam, gdzie mamy niechęć do odpowiedzialności, gdzie spełniamy cudze nierozsądne oczekiwania zamiast żyć zgodnie z Boską Duszą, gdzie zmuszamy się do czegoś i kierują nami energie negatywne - wszędzie będą strzały i dopusty od Saturna Kronosa. To lekcje samopoznania – co jest w zgodzie z Boską Duszą, a które wzorce są obce, błędne, zniekształcone i przyjęliśmy je jako własne, chociaż nimi nie są i nie będą.

Saturn jest planetą we władaniu żywiołu Ziemi, chociaż w zaawansowanym procesie alchemi czasem bywa w żywiole Złota (Metalu) czyli Eteru (Ducha, Nieba). W okresach kiedy wchodzi do retrogradacji, to czas gdy ludzie są bardziej podatni na negatywizm, depresję, słabość, przygnębienie i smutek, a więc łatwiej zainstalować im podpięcia, czerpać z nich energię i utrzymywać ich w biegunie cienia - w stanie negatywizmu, zwątpienia, lęków, itd. Dlatego nazywany jest „Władcą Karmana”, "Władcą Losu i Przeznaczenia". Podatność na negatywizm zbiera wtedy szybki i wielki plon. Władcy Saturna (lipikowe rasy kosmiczne władające zasobami nagromadzeń karmicznych) upominają się o istoty, którymi kierują i zawiadują, i które są do nich podpięte. Oznacza to, że wolnym Istotom Światła łatwiej będzie zidentyfikować takie energie i osoby, bo będą bardziej widoczne i śmiałe, a ludziom tkwiącym w podpięciach i energiach mroku może przydarzać się więcej sytuacji związanych z atakami energetycznymi oraz wampiryzmem energetycznym. Dla osób szarych energetycznie – miotających się pomiędzy Światłem i mrokiem, to może być czas wyborów, po której stoją stronie. Czy wybierają Prawdę pochodzącą z Czystego Światła, czy wolą żyć w mroku. Zupełnie inaczej Saturn działa na istoty wolne od ciemnych manipulacji i wpływów, a inaczej na zmanipulowane przez siły ciemności i mroku. Pamiętajmy, że nasze własne przekonania często nadają moc zjawiskom jakie się dzieją. Jeśli demonizujemy wpływy Saturna i negatywnie o nich myślimy, to możemy przyciągnąć sobie zdarzenia, które te wyobrażenia potwierdzą i wzmocnią.

W związku z tym, Saturn, Śani, pokaże nam także wszystkie sfery egzystencji i przekonań, w których możemy mieć podpięcia, podłączenia, karmiczne obciążenia lub w inny sposób oddawać swoją moc i uwagę zasilając biegun cienia, lub gdzie nasze postrzeganie siebie i świata rozmija się z biegunem Światła - prawidłowym obrazem pochodzącym ze Źródła Wszystkiego Co Jest czyli od Boga, Brahmana, Wszechducha. Warto obserwować i wykorzystać retrogradację Saturna, aby pozbyć się z przestrzeni wszelkiego negatywnego rezonansu oraz zniekształconych przekonań, wraz z obciążeniami je zasilającymi. Zdrowy Saturn bez maleficznych aspektów jest wytrwały i zaangażowany, stabilny, odpowiedzialny, pełny szacunku i można na nim polegać. To także skupienie, koncentracja i motywacja, które prowadzą do rozpoznania lub produktywności. Właściwe wykorzystanie wpływów Saturna w horoskopie urodzenia pozwala wykształcić te cechy i umiejętnie stosować w każdej sytuacji bez względu na jej charakter, oraz pomaga zweryfikować, na ile potrafimy się nimi posługiwać w naturalny, swobodny sposób. Dla osób pracujących z przekonaniami i patrzących na rzeczywistość jak na wypadkową różnych wpływów energetycznych, retrogradacja Saturna jest dodatkowym wsparciem i okazją do indukcji, gdzie jeszcze istnieją w nas tendencje do utraty jedności ze Źródłem Wszystkiego Co Jest i dziedzictwem Światła, z Bogiem, z Brahmanem. Niech Saturn stanie się planetą przeznaczenia Duszy, zamiast narzuconych schematów i warunków. 

Śani Dewa - Władca Czasu, Dyscypliny, Sprawiedliwości i Odpłaty Karmana

Saturn i Księżyc Natalny to Cykle Karmiczne Sadhe Sati

Sade-Sati (także w językach odsanskryckich: sāḍhe-sātī (साडेसाती) lub w starym Sanskrycie od rdzenia sad lub sada, sāda (साद) - ego, cierpienie, choroba, problemy, zniszczenie, zniknięcie, upadek, ruina, depresja, katastrofa, destrukcja, unicestwienie) to 7+1⁄2-letni okres Śani (Saturna, Kronosa), a generalnie termin oznaczający poważne cierpienie lub ciężkiego kalibru wydarzenia w życiu człowieka, pozycja Saturna zapowiadająca zło, złe wydarzenia w życiu człowieka, nieszczęścia, pecha i katastrofy, upadek, w tym medyczną depresję. Ta faza astrologiczna w cyklu saturnicznym jest czasem przedmiotem obaw i lęków u ludzi w Indiach, którzy dobrze znają tradycyjną indyjską astrologię (szczególnie wedyjską w odróżnieniu od współczesnej hinduskiej powstałej w wieku XIX i XX). Jest to okres wielu wyzwań i problemów, ale czasem także czas wielkich osiągnięć i uznania, tyle, że mających sporą cenę. Okres Sade-sati zaczyna się, gdy planeta Saturn wchodzi do znaku zodiaku (raśi, raśi-bhava) bezpośrednio przed znakiem położenia Księżyca w momencie narodzin danej osoby (znak Księżyca natalnego w horoskopie urodzenia). Przejście Saturna przez natalny Znak Księżyca jest najściślejszą fazą Sade Sati.

Oznacza to, że jeśli znakiem Księżyca (Ayamśa) w momencie narodzin osoby urodzonej był Znak Byka, to Sadhe Sati rozpocznie się już gdy Saturn wejdzie do Znaku Barana. Sadhe Sati będzie kontynuowane, gdy Saturn przejdzie przez ten znak zodiaku i przez dwa następne znaki, tj. cały Znak Księżyca w czasie urodzenia i znak po nim. Saturn spędza około 2 i pół roku w każdym znaku zodiaku (raśi, raśi-bhavan). Aby przekroczyć trzy znaki czyli ćwiartkę swojego ruchu po kole zodiakalnym (Bhaćakram), potrzeba średnio około 7 i pół roku, w praktyce od około siedmiu lat do ponad ośmiu. Stąd nazwa Sadesati, która dosłownie oznacza siedem i pół w odniesieniu do ruchu Saturna, ale znaczeniowo kojarzy się z okresem możliwego zwiększenia cierpienia, strat, chorób i wypadków. Ze wszystkich tranzytów znanych w tradycyjnej indyjskiej astrologii wedyjskiej, tranzyt Saturna jest w szczególności tranzytem emocjonalnym i mentalnym czyli mocno wpływa na ciało kama-manas. W tym sensie jest to jedyny tranzyt saturniczny, który wpływa na emocje, na myślo-emocje. W niektórych sposobach obliczeń, których jest sporo i mogą się troszkę różnić wynikami, mówi się, że Sade Sati zaczyna się, gdy planeta Saturn przechodzi przez asteryzm znajdujący się 45 stopni przed pozycją Księżyca urodzeniowego i kończy się, gdy Saturn przechodzi przez asteryzm 45 stopni za pozycją Księżyca urodzeniowego w horoskopie, co daje łuk 90 stopni, zatem mniej więcej tyle samo jak odcinek liczony z siedmiolecia i trzech znaków zodiaku. Używając tego samego przykładu, jeśli ktoś urodził się z Księżycem na trzecim stopniu w znaku Byka, można założyć, że SadeSati zaczyna się, gdy Saturn przechodzi przez 18-ty stopień znaku Ryb (w asteryzmie Revati). Oznaczałoby to, że Sade Sati kończy się, gdy Saturn przechodzi przez 18 stopni w znakowych Bliźniętach, Mithuna.

Sadesati to generalnie skoncentrowany okres spłaty długów karmicznych z przeszłości, czas ponoszenia skutków swoich czynów, słów i myśli. W zależności od horoskopu urodzeniowego, może on obdarzyć korzyściami i osiągnięciami oraz wznieść człowieka na wyżyny, lub może całkowicie zniszczyć życie materialne danej osoby, ale także u niektórych ludzi może działać w celu podniesienia duchowego. Może być również umiarkowany z mieszanymi rezultatami, jako, że ludzie mają różne rodzaje karmana, ciemny karman, ciemno-jasny karman oraz jasny karman. Wszystko zależy od horoskopu urodzeniowego danej osoby czyli rodzaju karmana i dynamiki ruchów planetarnych, od rodzaju nagromadzonego karmana - tylko czas manifestacji jest do wyraźnego określenia wedle horoskopu natalnego. Według ezoterycznych astrologów wedyjskich i chladejskich jest to trudny czas dla osoby, która przez to przechodzi, jeśli ma mroczny, zły karman zwany kryszna karmanem (ciemną karmą, mrocznym karmanem). W życiu danej osoby może być wiele wyzwań, może pojawić się wiele problemów, a nawet karmiczne choroby i wypadki oraz straty, u polityków gwałtowne utraty poparcia i wpływów, utrata władzy. Jeśli Saturn jest źle aspektowany w horoskopie, jest w złoczynnie nastrojonych domach i układach, może próbować stawić czoła wyzwaniom, które odzwierciedlają to złe położenie. W drugim lub trzecim cyklu Sade Sati lubią się rozpoczynać przewlekłe choroby masowe na jakie często cierpią ludzie, w tym depresje, cukrzyce, choroba alzheimera i inne demencje, zawały i udary, choroba nadciśnieniowa, choroba parkinsona, SM, syndromy bólowe, znaczące zmniejszenie siły wzroku, zaćma etc.

Istnieje jednak pewna szkoła astrologii, która uważa, że ​​chociaż okres Sadesati jest trudny, nie jest tak szkodliwy, jak twierdzą ezoteryczni astrologowie profesjonalni i że wiele osób osiąga wielki sukces w okresie Sadesati, ale opierają się na znajomości tego, co się dzieje, gdy osoba ma dobry, jasny karman, śukla karman - co wydaje się oczywiste. Na przykład Jawaharlal Nehru, Trump i Modi zostali głowami państw w okresie Sade Sati (na pierwszej kadencji). Pierwsze Sade Sati najczęściej wywala karman z poprzedniego wcielenia, drugie redukuje karman z aktualnego wcielenia lub na to wcielenie przeznaczony, a trzecie Sade Sati rozlicza ostatecznie całą inkarnację, włącznie z pozostałymi zaległościami poprzednich, które nie mieszczą się na kolejny żywot. Jakość i rodzaj karmana w SadeSati określamy także po analizie ćwiartek horoskopu w jakich u danej osoby mamy zapisane Sade Sati czyli po ćwiartce, gdzie jest położny natalny Księżyc. Bliskość innych malefików, w tym węzłów astralnych Raahu i Ketu, Głowy i Ogona Smoka, zwykle pokazuje cięższy karman, podobnie, jeśli chodzi o niepomyślne gwiazdy, takie jak Algol (szerzej to konstelacja czy asteryzm znany jako Głowa Asura, Głowa Gorgony lub w astrologii kabalistycznej Głowa Szatana) czy mroczne obszary jak Tron Asurów (Demonów, Arymana) z ciemnymi mgławicami (ciemne czy czarne mgławice na niebie, na tle Drogi Mlecznej uważane są przez starożytnych za mroczne demony, asury, istoty arymaniczne etc). W czasie trwania trzeciego SadeSati rozpoczyna się proces starzenia wiodący do śmierci, która u 70 do 85 procent populacji ludzkiej dokonywany jest właśnie w czasie trzeciego cyklu SadeSati, a że zaczyna się on u ogółu ludzkości około 57/58 roku życia najwcześniej, a najpóźniej około 87/88 roku życia - to akurat nikogo nie dziwi, że tak jest. Wiemy, że tylko niewielki procent społeczeństwa ma szansę dożyć do czwartego cyklu SadeSati, i to raczej ci, u których trzecie SadeSati było we wcześniejszym okresie życia, mogąc się rozpocząć między 57/58 rokiem życia, gdyż czwarte zacznie się po około trzydziestu latach.

Saturn, podczas swojego Sade Sati, uczy wartości sprawiedliwości i prawości oraz sposobu życia wykraczającego poza definicje osobistego ego. Najczęściej dąży do przełamania egoistycznych tendencji i iluzji ego stworzonej przez czas zajmowania się sobą i swoimi sprawami. Człowiek w pełni uczy się lekcji Saturna, gdy zaczyna żyć dla dobra społeczeństwa lub wspólnoty, a nie tylko dla siebie. Cykl Sade Sati powtarza się zwykle dwa lub trzy razy w ciągu życia człowieka. Kolejny cykl SS pojawia się ponownie co 25 lat od momentu, w którym się zakończył poprzedni. W bardziej rzadkich przypadkach Sade Sati może pojawić się cztery razy w ciągu życia, ale to oznacza długie życie. Uważa się, że pierwszy cykl Sade-Sati bardziej wpływa na rodziców i innych przodków niż na właściciela horoskopu. Drugi cykl SS wpływa na front domowy, jak również front biznesowy, pracę i karierę, a trzeci cykl wpływa na dzieci, rodzinę, zdrowie i cierpienie fizyczne, a nawet może wskazywać na śmierć właściciela horoskopu. Wyniki zależą od planet umieszczonych w horoskopie, okresów głównych i podrzędnych (planetarne MahaaDaśa i Antardaśa oraz Bhuktis) oraz tranzytów innych planet niż Saturn po Księżycu natalnym. Natura Sade Sati zależy od relacji Saturna ze Znakiem Ascendentu (Lagna) i Znakiem Księżyca (Raśi) oraz jego charakteru znanego poprzez nakszatrę czyli stację księżycową, pod którą się znajduje Księżyc.

Wpływ Saturna w czasie jego tranzytu przez Ósmy Dom Znakowy (Znak Dom) od natalnego Księżyca, to kolejny gorszy zwykle okres, szczególnie dla ludzi z ciemnym i mrocznym, tamasowym karmanem, z kryszna karmanem. Kiedy Saturn przechodzi przez VIII Dom-Znak od natalnego Księżyca, nazywa się to Asztam Śani (Saturn w Ósmego Domu Księżyca) lub Kantaka Śani. Tutaj Saturn powoduje zakłócenia w życiu rodzinnym i często członkowie rodziny, bliscy przyjaciele i krewni stają się źródłem nieszczęścia oraz problemów, poprzez swoje nastawienie i działania oraz zdrady. Tutaj również wpływ Saturna uczy cierpliwości i titikszam (zdolności znoszenia bólu i dążenia do samodoskonalenia). Kiedy Saturn przechodzi przez IV Dom Znak od natalnego Księżyca który jest Pierwszym Domem Księżyca, nazywa się to Ardha Kantaka Śani. Ten okres jest uważany za podobnie zły czy kiepski jak Ashtama Śani, szczególnie jak jest tam malefik, w tym Głowa Smoka, Mars czy sam Saturn. Pamiętajmy, że Saturn jest planetą karmiczną, pokazuje oraz rozdziela karman wędrując po Zodiaku, a pierwsze, co próbuje astrolog odczytać, jest jakość karmana we wcieleniu oraz zjawiska jakie mogą występować w każdym Znaku i Domu przez jaki Saturn będzie przechodzić w tranzytach właściciela horoskopu. Trzy jakości karmana, to kryszna karman (tamasowy), kryszna-śukla karman (radźasowy, przemienny) oraz śukla-karman (sattwiczny), aczkolwiek istnieje jeszcze yogi-karman czyli "na śukla na kryszna karman", ani ciemny ani jasny karman zwany karmanem jogina, karman osoby połączonej z niebem i bóstwami nieba, chociażby z jednym tylko bóstwem, i taki karman jest najtrudniejszy do odczytania z horoskopu. Kto chce oczyszczać się z negatywnego karmana, musi oczyszczać muladhara czakram i zbiornik karmiczny związany z czakrą podstawy, zwany korzeniowym, od korzeni w postaci przodków. Oczyszczanie muladhary, zbiornika podstawy i korzeni zawsze łączone jest z oczyszczaniem trzeciego oka czyli czakry adźny w głowie oraz równoważeniem krążenia energii pranicznej pomiędzy tymi dwoma czakrami.

Dobrym lekarstwem dla ogółu ludzi na czas Sade Sati jest nauczenie się, czego próbuje nauczyć ich Saturn jako Władca tego okresu Czasu (Śanikaalah). Wszystkie ograniczające przekonania, które ukształtowały się w umyśle człowieka w różnych wcieleniach, będą się przed nim odtwarzać (często jako sny, marzenia, fantazje) i pokażą człowiekowi, jak bardzo się mylił, wydając osądy na różne tematy, a człowiek często będzie musiał uwolnić się od tych osobistych definicji czyli zmienić zdanie i poglądy na bardziej słuszne i poprawne. Im bardziej jest człowiek pokorny i prosty czy prostolinijny, szczery i uczciwy, tym bardziej ucieknie od Gniewu Saturna, który chce, aby był pozbawiony ego, aby wyzbył się egoizmu. Saturn złamie upór egotyków, fałszywą dumę i tendencje do ucieczki od świata i obowiązków czy wyzwań jakie niesie życie. Sade-sati polega na wykonywaniu swoich przeznaczonych obowiązków bez zastanawiania się nad tym, co się lubi i chce, a czego się nie lubi i nie chce. Ten, kto robi tak zawsze, wypełnia obowiązki (swadharmah), jest najmniej dotknięty przez Sade Sati. Dla niektórych pojawiają się również pozytywne korzyści i wyzwania, czasem nagrody za dobre sprawowanie w życiu, za życie zgodnie z przeznaczeniem, którego nie wolno mylić z karmanem. Sade Sati to czas na inicjowanie duchowych działań, aby zyskać zrozumienie życia i nie utrzymywać postawy ucieczki od ludzi i świata oraz obowiązków, w tym obowiązków społecznych. Saturn uczy i wymaga życia społecznego, udzielania się dla dobra społeczności i wspólnoty w której żyjesz, w której funkcjonujesz. Saturn wymaga działania dla dobra innych bez zaspokajania jedynie własnych interesów. Egotyczni egoiści mają zatem najbardziej przechlapane.

Saturn, karaka (sygnifikator) ciężkiej pracy, dyscypliny, starości i autorytetu, pokaże rezultaty w oparciu o to, jak dana osoba żyła do tego momentu. Jeśli dana osoba była zdyscyplinowana i ciężko pracowała, to jest moment, w którym Saturn pokazuje swoje nagrody, jednak autorytet zwykle nie wcześniej niż po pierwszym Sade Sati. Najcięższe wyzwania Sade Sati w tym czasie i sposób, w jaki jednostka sobie z nimi radzi, wyznaczają ton na następne 22,5 roku, gdy Saturn zaczyna ponownie poruszać się po dwunastu domach po przejściu ćwiartki Sade Sati w horoskopie czyli na niebie, w Akaśam czy w Akaszy (Eter, Kosmos). Wpływ Sadesati ma być odczuwany inaczej przez osoby o różnych znakach księżycowych (nakszatrach, stacjach urodzeniowego Księżyca), ale trzeba pamiętać, że Saturn daje i odbiera, a może to także dotyczyć życia bliskich osób, znajomych, możliwości zarabiania, związków miłosnych, kariery etc. Mówi się, że osoby z Księżycem w Wodniku (w Znaku Wodnika, w Raśi-Bhavam), iż nie odczuwają żadnych złych skutków Sadesati, podczas gdy osoby ze Słońcem w Znaku Lwa odczuwają najbardziej złowrogi wpływ, ponieważ Saturn uważa Słońce, władcę Lwa, za swojego zaciekłego wroga. Trzeba pamiętać, że analiza cyklów saturnicznych, w tym Sade Sati oraz zdolność dokonywania ich predykcji, to tak ważne zagadnienie w astrologii wedyjskiej jak i chaldejskiej oraz helleńskiej, że bez znajomości i rozumienia zjawisk Sade Sati osoba nie powinna zabierać się za doradzanie ani wieszczenie za pomocą metod astrologicznych (taka osoba nie zna się na astrologii, i koniec tematu).

Remedia saturniczne na Sade Sati

Do remediów przeciwko uciążliwościom w Sade Sati zalicza się ofiarowanie krowiego mleka Śiwa Bogu i pomoc osobom pokrzywdzonym przez los, szczególnie w soboty pomagamy ofiarom, w tym szczególnie ofiarom zboczeń i oszustw oraz ofiarom nadużycia prawa, ofiarom wymiaru sprawiedliwości czyli ofiarom sądownictwa. Mówi się w astrologii wedyjskiej, że post człowieka sprawia przyjemność Saturnowi, zwłaszcza w dniu, w którym rządzi (sobota), stąd bardzo często jako środki zaradcze profesjonalni astrolodzy zalecają post w soboty czyli w Szabat. Inaczej mówiąc, jeśli chcesz dłużej żyć i pokonywać przeciwności losu, zacznij robić regularne posty, najlepiej w soboty (od piątku wieczór do niedzieli rano). Oprócz soboty, corocznie, kiedy Saturn wchodzi w retrogradację, mamy 11 dni Saturnostania, zatrzymania Saturna, kiedy zmienia bieg na przeciwny - i jest to czas na posty i ofiary jako remedia. Taki dobry czas na intensywne remedium, to czas po około 29-30 latach, gdy Saturn wraca na tę samą pozycję na niebie, w której był w czasie narodzin, co nazywamy tranzytem natalnym. W ramach remedium można także dokarmiać dzikie ptaki oraz ratować ptaki chore lub ginące jako gatunki, ofiarować jedzenie oraz odzież dla osób niewidomych lub niepełnosprawnych. 

Znane są remedia z wieszaniem żelaznej czy stalowej z żelazem podkowy w domu i miejscach pracy czy nawet hotelach jak się podróżuje, a także z noszeniem pierścienia z takiej podkowy na palcu środkowym lub noszeniem podkowy jako napierśnika, na żelaznym łańcuchu (podkowa zawsze dwoma końcami do góry). Noszenie szafiru jako wisiora na piersi lub napierśnika z szafirami, z mocno szafirowymi szafirami, to także remedium, ale pamiętamy, że wszelkie remedia noszone jako amulety czy talizmany, muszą być energizowane przez potężnego szamana, tantryka, czarodzieja czy chociaż bioenergoterapeutę, koniecznie w Sobotę, w astrologicznej godzinie Saturna, inaczej mogą nie zadziałać. Saturn jest litościwy dla ludzi, którzy ciężko pracują, zatem wiele trudności można przezwyciężyć biorąc się osobiście do efektywnej ciężkiej i solidnej pracy (nie czekaj na innych zrób to, nie odkładaj pracy na jutro ani na potem, zrób dzisiaj, zrób porządnie, zrób solidnie). Osoby, które nie lubią mleka lub mają jakieś dolegliwości związane z krowim mlekiem, podejrzane są o to, że mają jakiś kiepski karman związany z Saturnem i Sade Sati. Remedia oznaczają działania, które zmniejszają działanie niepomyślnego karmana saturnowego, ale nie oznaczają jego całkowite wymazanie, a jedynie złagodzenie. 

Symbol Saturna jako Żeńca, który zbiera żniwa w postaci karmicznej obfitości odpłaty

Trzy fazy cyklu Sade Sati

Każdy z cykli Sade-Sati dzieli się na trzy fazy (dhayam) trwające po dwa i pół roku każdy (Saturn w jednym Znaku), najbardziej krytyczny jest zwykle trzeci cykl SadeSati w życiu, tym bardziej, że jest to okres starości oraz możliwej śmierci.

W pierwszej fazie cyklu planeta Saturn przechodzi przez XII-ty Dom (Bhava-Raśi) od Księżyca przez średnio około 2,5 roku i wpływa na zdrowie bliskich krewnych, utratę pracy i problemy rodzinne, dziadków, a także sąsiadów. Jeśli w tym Domu-Znaku jest malefik, będzie mieć cięższy przebieg, a jeśli benefik, to faza cyklu będzie zwykle znacząco lżejsza, a nawet wydarzy się coś budującego i pozytywnego (podobnie w kolejnych, i podobnie przy maleficznym lub beneficznym aspektowaniu władcy tegoż Domu Znakowego).

W drugiej fazie cyklu Saturn przechodzi przez I Dom-Znak (Znak Zodiaku, Dom jako Cały Znak) w którym jest natalny Księżyc przez średnio 2,5 roku i może wpływać na zdrowie, związki, współmałżonka, życie rodzinne, karierę i finanse. Jest to Dom Znakowy (Cały Znak Zodiaku jako Dom) w którym jest natalny Księżyc w horoskopie urodzeniowym. Saturn tranzytujący po Znaku Urodzeniowym w którym jest Księżyc, bywa okrutny lub brutalny dla natywnego właściciela horoskopu lub jego otoczenia, szczególnie jak przechodzi przez stopień, dekanę lub stację (nakszatrę, lub chociaż padah) Księżyca trzy razy, w ramach swoich retrogradacji...

W trzeciej fazie cyklu Saturn przechodzi przez II Dom Znakowy od Księżyca, co prowadzi do utraty bogactwa, stresu finansowego, stresu psychicznego, zwiększonych wydatków i przewlekle złego stanu zdrowia, a także kariery wnuków oraz śmierci. Ta faza jest bardzo krytyczna, ponieważ wpływa na dzieci i wnuki oraz na małżonka natywa (właściciela horoskopu), w niektórych przypadkach może również prowadzić do rozwodu czy rozstania (z powodu kumulacji problemów).

W pierwszym cyklu zwykle pierwsza faza jest najsilniejsza w efekty, w drugim cyklu zwykle druga faza jest najmocniej odczuwalna, a w trzecim cyklu, zwykle trzecia faza cyklu jest najbardziej odczuwalna i bogata w widoczne efekty.

Szafir - kamień szlachetny i naturalny

(Materiał zebrany z wybranych wykładów podczas nauczania duchowego i dyskursów na warsztatach duchowego rozwoju, ezoteryki oraz astrologii chaldejskkiej i wedyjskiej prowadzonych przez Mistrza Śri Mohandźi - Śri Lalitamohan-Dźi w Polsce)

LINKI: 

WIęcej ciekawych artykułów autora znajdziesz w Menu Strony w dziale Twórczość: 

https://mohan-ryszard-matuszewski.blogspot.com/p/tworczosc.html