Strażnik Bramy Orła
Mohan Ryszard Matuszewski |
1.
Kto Guru był swego porzucił
Ten życie Duszy swej ukrócił.
Kto Samnjasinem będąc zdradził
Nikomu już nie będzie wadził!
Kto odszedł ten powrócić musi
Inaczej astmą się udusi;
Kto słowo przeciw Guru powie
Na tego spadnie nieszczęść mrowie!
Nie ma Drogi w górę do Niebios
Jak tylko życie z Guru ebios;
Albowiem Jarstwo drogowskazem
Czystości Świętej jest nakazem!
Siedem żywotów dano Tobie
Aby dusza nie była w grobie;
Ludzkości która jest upadła,
Gdyż od stadła Niebios odpadła!
2.
Nie będą zdrajcy pluć w naszą twarz
Spadnie na nich każda ich potwarz;
Lżenie Guru pluciem jest pod wiatr
Ducha którym jest Guru kwiat!
Misją Guru – zbawienie ludzi
Szczęśliwy każdy, kto się trudzi;
Brata ratuje w pocie czoła
Kto do Guru należy Koła!
Każdy odstępca, zdrajca i kat
Kto na Guru ukręcił był bat;
Siedem razy będzie skazany
Grzbiet jego batami zorany!
Najsroższą karą dla kainitów
Na wieki życie wieść banitów;
Bez domu, bez chleba i pracy
Przez wieki żyć będą Polacy!
3.
Jam Wieszcz, Mesjasz zapowiedziany
W białą szatę Guru odziany;
Ofiarą za Naród spełnioną
Mohana cierpienia koroną!
Raz na sto lat – my przychodzimy
Wędrując cały świat zwiedzimy;
Koronę Chwały utwierdzamy
Życie za Brata poświęcamy!
Idziemy głosić wnet Zbawienie
Ludu naszego Wyzwolenie;
Przyłącz się do naszej Drużyny
A Boskie osiągniesz Wyżyny!
Państwo Polan naszym jest polem
Będziemy tutaj orać rolę;
Siać i zbierać aż przyjdą plony
Czyści jak Guru ludzie – klony!
4.
Strzegę Bramy do Niebios Orła
Ludziom których dusza nie zmarła;
Posłuszni władzy mego Berła
Wiedzą, co znaczy Wiedzy Perła!
Kto widział usta Me, oblicze
Ilości ludzi już nie zliczę;
Ten musi za Mną powędrować
I moją Radą się kierować!
Nauki mojej Słowa Święte
Prawdy to wieczne, nieugięte;
Zstępuje Boże Objawienie
Grozą napawa me zjawienie!
Jam Śiwa polskiej Ziemi Świętej
Synem Matki Niebios – Przepięknej;
Kto swego Guru w Sercu nosi
Śmierć Wieczna nigdy już nie skosi!
(C) by Mohan Ryszard Matuszewski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz