Wedyjskie Święta Duchowe Joginów

Święta Duchowe i Odosobnienia - Ezokalendarz Vaidikam 

Wschodnia duchowość, ezoteryzm, mistyka i magia, joga i tantra oraz misteryjna tradycja religijna związana jest z kalendarzem księżycowym, gdzie dni Nowiu i Pełni Księżyca oraz cykle w rytmie księżycowym są podstawą funkcjonowania, w tym podstawą celebrowania Świąt Duchowych, wykonywania rytuałów oraz praktyk osobistych. Wiele praktyk jogicznych oraz tantrycznych wykonuje się w ścisłym porządku zgodnym z dniem księżycowym zwanym Tithi. Masik Śiwaratri, to każdego miesiąca celebrowane Święto Duchowe związane z Jogą, taki Dzień Jogina, a wypada w Czternastej Dobie Ksieżycowej przed Nowiem (Amawasya). Raz w roku jest Wielka Noc Śiwa czyli Maha-Śiwa-Ratri! Intensywne praktyki Kundalini Śakti celebruje się kilka razy w roku w okresach czasu znanych jako Nawaratri, inaczej nie ma możliwości dla tak zwanego Przebudzenia Kundalini. 

Maha-Śiwa-Ratri - Wielka Noc Śiwa

Tradycyjny indyjski kalendarz liczy czas od momentu rozpoczęcia tak zwanej Kali Yugam - a to miało miejsce w czasie, gdy Śri Gopala Kryszna wstąpił do nieba. Wniebowzięcie Śri Gopala Kryszny miało miejsce 17 lutego 3102 roku p.e.ch. (przed erą chrześcijańską), zatem Kali Yugam rozpoczęła się 18 lutego 3102 roku p.e.ch., dokładnie o północy i potrwa od tego moemntu licząc 432 tysiące lat, zgodnie z tradycyjnym cyklem Ćaturyugam, Czterowiecza. Rok 2021 to 5123 rok Kali Yugam (KY). Rok 2022 to ok 5123 Kali Yugam. 

Ważniejsze Słownictwo:

Purnima – Tithi do Pełni Księżyca; 

Amawasya – Tithi do Nowiu Księżyca; Dzień Przodków (Pitri Devas); 

Nawaratri – Dziewięć Nocy;   

Masik – Miesięczny; 

Jayanti (czytaj: Dźajanti) – Urodziny; 

Sankranti – Ingres, Wejście, Rozpoczęcie; 

Śiwaratri – Noc Śiwa, Święto Mistrza Jogi i Tantry, Ćaturdaśi; 

Tithi - Doba księżycowa, o zmiennej długości, od 19 do około 27 godzin. 

Maha Śiwaratri – Wielka Noc Śiwa; Doroczne Święto Joginów. 

W opracowaniu przykładowego roku ezoterycznego tradycji wedyjskiej uwzględniono czas letni obowiązujący w Polsce. Rok 5123 Ery Vaidika Kali Yugam... 

ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ 

Ezokalendarz Vaidikam - 2021/5123 

PAUSHA MASIK ŚIWARATRI – 11/12 stycznia 2021 (od 11 I godz. 10.02 do 12 I godz. 7.52 rano) 

Pausha Darsha Amawasya – 12/13 styczeń 2021 (od 12 I godz. 7.52 do 13 I godz. 5.59 rano)… 

Nirayana Makara Sankranti (Ingres w gwiazdozbiór Makara/Koziorożec) – Czwartek 14 stycznia 2021 

Banada Ashtami – Śakambhari Nawaratri – od czwartku 21 stycznia do czwartku 28 stycznia 2021 (Śakambhari Jayanti - dokładnie od 20 I 2021 godz. 1.44 rano do 21 I 2021 godz. 4.20 rano)…  

Pausha/Śakambhari Purnima – 28 stycznia 2021 (od 27 stycznia godz. 20.47 do 28 I godz. 20.15) 

MAGHA MASIK ŚIWARATRI – 9/10 luty 2021 (od 9 luty godz. 21.35 do 10 luty godz. 20.38) 

Magha Darsha Amawasya – 10/11 luty 2021 (od 10 luty godz. 20.38 do 11 luty 20.05)…  

Magha/Gupta NAWARATRI – od 12 luty do 21 lutego 2021 (Dziewięć Wieczorów, Nowenna Śakti) 

Kali Yugam – 17/18 luty 3102 p.e.ch. - 5123 rocznica cyklu Kali Yugam – Rok 5123 Ery Waidikam. 

Magha/Maghi Purnima – 27 luty 2021 (od 26 luty godz 11.19 rano do 27 luty 9.16 w nocy) 

MAHA-ŚIVARATRI – Wielka Noc Śiwa (Tandawa); Phalguna Masik Śiwaratri - 11/12 marzec 2021 – wieczór i noc piątek – od godz 17.44 (Tithi trwa od 11 marca godz. 10.09 do 12 marca godz. 10.32)… 

Phalguna Darsha Amawasya – 12/13 marzec 2021 (od 12 marca 10.32 do 13 marca 11.20 rano)… 

Holi – Phalguna Purnima – sobota/niedz. 29 marzec 2021 (od 27 III godz. 11.57 do 28 III godz. 20.47) 

Isha Ambani - ślub córki miliardera w Indii

Indie: córka miliardera wzięła ślub z synem miliardera, goście Beyonce i Hillary Clinton

W dniu 12 grudnia 2018 w Indiach odbyło się wesele Ishy Ambani, córki jednego z najbogatszych Hindusów: Mukesha Ambani. Wybrankiem celebrytki i ulubienicy mediów został biznesmen, Anand Piramal. Wesele trwało siedem dni, a uroczystość uświetnił między innymi prywatny koncert Beyonce. Huczne wesele Ishy Ambani i Ananda Piramala to bez wątpienia jedna z najbardziej wystawnych uroczystości, jakie zorganizowano na świecie w 2018 roku i trudno się temu dziwić, wszak na ślubnym kobiercu stanęła córka bajecznie bogatego Mukesha Ambani. Zaproszeni celebryci uczestniczą w serii przyjęć, które mają miejsce w pałacu wybudowanym w XVI wieku. Wstępne zaślubiny odbyły się już w maju 2018 roku. 

Isha Ambani i Anand Piramal - Ślub w dniu 12 grudnia 2018

Choć ślub odbył się w środę 12 grudnia 2018 roku, pierwsi goście pojawili się w kraju już w sobotę, dnia 8 grudnia 2018. Tego dnia na lotnisku w indyjskim Udajpur odnotowano cztery razy większy ruch niż zazwyczaj. W niedzielę 9 grudnia 2018 para młoda zorganizowała dla swoich gości prywatny koncert Beyonce. Isha Ambani chętnie pozuje do zdjęć z rodzicami, a jej tata Mukesh Ambani jest jednym z najbogatszych w Indiach przedsiębiorcą, współwłaścicielem firmy Reliance Industries Limited. Mama Ishy - Nita jest przewodniczącą i założycielką Reliance Foundation oraz Dhirubhai Ambani International School w Bombaju. Państwo Ambani mają 3 dzieci - Ishę, Akasha, Ananta - chłopcy jednak są dla ojca tańsi, jeśli o ożenek chodzi (koszty w Indiach ponoszą rodzice panny młodej). Mukesh Dhirubhai Ambani w Mumbai zbudował duży apartamentowiec dla swojej rodziny: „Antilia”. Projektant wykonała firma Perkins and Will z Chicago, a inspiracją była architektura wiszących ogrodów Semiramidy. Budynek został ukończony we wrześniu 2008 roku. Koszt budowy sięgnął miliarda dolarów. 

Wśród gości pojawiło się więcej znanych osób: m.in. Amerykanka Hillary Clinton oraz Pryianka Chopra i Nick Jonas, którzy wzięli ślub kilka tygodni wcześniej. Amerykańscy goście tacy jak Hillary Clinton i John Kerry pokazują z kim Hinduscy bogacze robią interesy i kogo oczywiście będą popierać politycznie. Wśród gości młodej pary i obu rodzin byli też między innymi: Martin Sorrell, Sachin Tendulkar, Arianna Huffington, Salman Khan, Shahrukh Khan, Karan Johar i Aishwarya Rai Bachchan. Rodziny nowożeńców znają się od wielu lat, a Isha i Anand poznali się już we wczesnym dzieciństwie. Oboje są dobrze wykształconymi ludźmi - Isha skończyła studia na Yale, zaś Anand na Harvardzie. Światowe media podają, że wesele Ishy i Ananda może zapisać się w historii jako jedno z najbardziej wystawnych i najdroższych wesel świata. 

Ariowie autochtonami Doliny Indusu w Indii

Obalanie błędnej teorii o aryjskiej inwazji której nie było 

Nieudaczna pseudonaukowa hipoteza szumnie zwana "teorią o migracji Ariów do Indii" jest prymitywnym antynaukowym oszustwem, matactwem i mistyfikacją dokonaną w XIX wieku przez brytyjskich oraz niemieckich pseudonaukowców i rozpowszechnioną przez germańskich nazistów już w XX wieku. Lud wedyjski opisywany w Rygwedzie, naród Aryjski, zasiedla Indie przynajmniej od 6 tysięcy lat, mając z Indii i Pakistanie (Dolina Indusu u Saraswati oraz w Himalajach) ciągłość kulturowo historyczną sięgającą przynajmniej 4 tysięcy lat p.e.ch., a ciągłość genetyczną nawet 18 tysięcy lat. W Rygwedzie napisano: Praja arya jyotiragrah - dzieci Arya (आर्य) prowadzone są przez światło (RV.VII.33.17), co oznacza, że duchowo i fizycznie Arjami są ci, którzy prowadzeni są przez mistyczne Światło. Cywilizacja Doliny Sindhu-Sarasvati była prastarą autochtoniczną cywilizacją wedyjską. 

Haplogrupa R1a1a - wedyjskie geny indyjskich Ariów

Pseudonaukowe bredzenia o rzekomej aryjskiej inwazji do Indii powstało w dniu 10 kwietnia 1866 roku na posiedzeniu Brytyjskiego Królewskiego Stowarzyszenia Azjatyckiego w Londynie. Hipoteza ta, nie posiadająca dowodów ani nawet przesłanek na jej poparcie, była politycznym oszustwem potrzebnym brytyjskiemu okupantowi faszystowskiemu do utrzymywania jego germańskiej kontroli nad Indiami, a tzw. ciemny lud Indii miał wierzyć, że Anglicy to potomkowie dawnych Ariów z Europy, którzy ponownie przybyli do Indii jako rasa białych panów. Niestety, ciemny lud słabo wykształcony "kupował" te brednie, aż do wyzwolenia Indii, potem przestał wierzyć w kłamliwe doktryny okupanta brytyjskiego. Głupi wymysł Anglików zawładnął później umysłem niemieckiego szaleńca, katolickiego ministranta Adolfa Hitlera dążącego do supremacji germańskiej rasy. Współczesne, prowadzone na szeroką skalę badania genetyczne w Indii pokazują, że nie ma tam żadnych znaczących zewnętrznych wpływów genetycznych w okresie ostatnich 10 do 15 tysięcy lat, zatem żadnej znaczącej inwazji z zewnątrz nie było od czasów pradawnych! 

Max Müller przyznał się do czysto domyślnej czy raczej wymyślnej natury chronologii wedyjskiej, i w ostatniej pracy opublikowanej krótko przed śmiercią, „The Six Systems of Indian Philosophy”, stwierdził: „Jakiekolwiek są daty powstania hymnów wedyjskich – czy jest to 1500 rok p.e.ch., czy też 15.000 rok p.e.ch. – hymny te są unikalne i należą do skarbnicy literatury światowej” (str. 35). Niemniej jeszcze w czasach Maxa Müllera istnieli zarówno zachodni jak i indyjscy badacze, tacy jak Moris Winternitz i Bal Gangadhar Tilak, którzy nie zgodzili się z jego błędną chronologią i postulowali dużo starszy wiek dla Rygwedy i reszty pism wedyjskich. Indyjscy badacze mullerowską teorię o rzekomej inwazji Ariów na Indie nazywają produktem "zdziecinniałego mózgu" lub "mitem zachodnich nazistów". 

Indyjscy badacze zauważali od samego początku, że nie istnieją odniesienia w Wedach ani Puranach do migracji spoza Indii. Obszary geograficzne wspomniane w Rygwedzie to region północno-zachodnich Indii, w tym Wielki Kaszmir i Himalaje. Nie ma żadnych archeologicznych dowodów na teorię o aryjskiej inwazji. Z drugiej strony dzieła wedyjskie wspominają o układach gwiazdozbiorów, których ramy czasowe można obliczyć. Daty cofające się aż do 4500 roku p.e.ch. (6,5 tysiąca lat temu), w przypadku obserwacji w Rygwedzie, i 3200 roku p.e.ch. (5,2 tysiąca lat temu) w Śatapatha Brahmana, uznano za zbyt odległe, by je zaakceptować na Zachodzie wierzącym uparcie w błędne teorie o stworzeniu Ziemi wedle Biblii. Takie stanowisko nie dziwi, skoro wielu dziewiętnastowiecznych naukowców zakładało, że świat liczył zaledwie 6000 lat, a wielki potop miał miejsce 4500 lat temu. Bhirrana i inne wedyjskie osady położone nad rzeką Sarasvati jak stwierdzili uczeni indyjscy mają 9,5 do 8 tysięcy lat, a mogą być jeszcze starsze. 

Odejście Swami Premananda Maharaj

Odszedł Swami Premananda Maharaj - Siddha i Mistrz Duchowy Tamilów!

Wszystkich wielbicieli i sympatyków Swami Premananda z Tamil Nadu informujemy, że Swami zmarł w Indii dnia 21 luty 2011 roku. Wielu ludzi z Polski jeździło do Swami Premananda do Indii na wycieczki, wielu pomagało utrzymać sierociniec aśramowy. Sympatyków Swami-Dżi wielbiciele z Indii proszą o skupioną praktykę i pośmiertne pudże z okazji tego wymuszonego okolicznościami Samadhi! Swami Premananda znany jest z manifestowania siddhi takich jak stwarzanie Wibhuti oraz materializacja Lingamów. Ośrodki założone przez Ashram Premananda tworzone są wokół zmaterializowanych przez tego mistrza Lingamów. Swami Premananda odszedł w wieku około lat 60, wyniszczony długotrwałym uwięzieniem w kazamatach maoistyczno-katolickich. 

Swami Premananda urodził się 17 listopada na Sri Lance w 1951 roku, przeżył prawie 60 lat, a dokładnie 2 cykle Saturna (Śaniwary), gdyż akurat na przejściu z drugiego do trzeciego cyklu Saturna w życiu, czyli 59/60 lat. Od 16/17 roku życia prowadził za rada swojego mistrza intensywną duchową aktywność odnowienia i umocnienia kultury duchowej i tradycji tantryczno-śiwaickich w Tamil Nadu. Tantryczne tradycje Tamilów (Drawidów) historycznie sięgają ponad 22 tysięcy lat wstecz. Tego nie mogli znieść liczni w Tamil Nadu aktywiści ateistycznego maoizmu oraz watykańskiego katolicyzmu. Zawiązali spisek przeciwko Aśramowi i osobie Mistrza Premananda, wskutek czego Mistrz został uwięziony i poważnie wyniszczony. I tak jednak udowodnił, że Mistrz jest Mistrzem w każdym miejscu i dzięki swej postawie zjednał tysiące więźniów, którzy postanowili iść w jego ślady i prowadzić uczciwe, boskie życie. 

Swami był od 1994 roku przez wiele lat więziony na podstawie plugawych pomówień przez tamilskich aktywistów ateistycznego maoizmu oraz działaczy watykańsko-katolickich pospołu. Dwie bestie w cichej zmowie nie raz już pokazały, że prawdziwej mistyki, ezoteryki i duchowości rodem ze wschodu nienawidzą najbardziej ze wszystkiego Dwie bestie, wspominane w Apokalipsie działają jak archetypowy Mistrz i Uczeń ciemnej strony Mroku, gdzie uczeń (ateizm) uczy się od mistrza (katolicyzmu) jak zniewalać i inkwizycyjnie wykańczać, tak jak jawnie jak i podstępnie wszystko, co stoi na drodze do władzy nad umysłami. 

Kalaripayat - Najstarsza sztuka walki

Kalaripayat – Najstarsza Sztuka Walki

Om! Jak wiadomo, Kalaripayat(tu) jest najstarszą znaną i źródłową sztuką walki jaka istnieje i ciągle jest w Indii nauczana. Kalari oznacza ogólnie zarówno broń jak i miejsce ćwiczenia sztuk walki, salkę treningową czy pole bitwy. Payat (Payattu) oznacza ćwiczenie, trening, zmaganie. Słowo 'Kalari' wywodzi z sanskrytu od pojęcia 'Kala', które oznacza czas śmierci lub zanieczyszczenie, skalanie i od 'Ari' oznaczającego wroga, przeciwnika. Razem 'Kalari' to oczyszczanie się od wrogów i przeciwników, albo wyplewianie zachwaszczonego pola, czas śmierci tak skalań jak i nieczystości w postaci przeciwników czy wrogów. Teatr i taniec w indyjskich stanach, gdzie uprawia się sztuki walki jest przesiąknięty formami wziętymi z treningu sztuk walki i z życia legendarnych bohaterów. W zależności od lokalnego języka używa się zapisu Kalarpayat, Kalaripayat, Kalarippayat czy Kalarippayatu dla określenia tej samej idei Sztuki Walki. 

Kalaripayat - Sztuki Walki Wschodu

Kalaripayat – Historia Sztuki Walki 

Paraśurama uznawany jest w Indii za najstarszego historycznego mistrza, guru/h sztuki walki, czyli dynamicznej hathajogi. Paraśurama jest uczniem mistrza Śiva Mahadeva, założycielem królestwa Kerala w południowej Indii i ojcem duchowym wszystkich guru/h, mistrzów, którzy uczą sztuk walki w tradycyjny sposób. Paraśurama otrzymał przekaz Kalaripayat od Mistrza Śiva, a po jego wniebowstąpieniu uczył dalej 21 uczniów, którzy stali się potem wielkimi mistrzami sztuki walki. Każdy z 21 uczniów założył jedno Kalari (salę ćwiczeń) dając początek sieci świątyń sztuk walki w południowej Indii. Paraśurama, inaczej Rama z toporem jest jak wiadomo indyjskim bohaterem narodowym czczonym od tysiącleci szczególnie w południowej Indii, w stanie Kerala, Karnataka czy Tamil Nadu ale także wszędzie, gdzie zachowała się dobra tradycja ćwiczenia sztuk walki. Sztuka walki w Kerala miała swój złoty okres w latach 200 p.e.ch. do 600 e.ch., zwanym Sangam, kiedy to każde lokalne plemię, każdy okręg królestwa miał swoje wybitne ośrodki szkoleniowe i mnóstwo mistrzów bohaterów sztuki walki. Południowo-indyjski mistrz Agastya(r) także jest dobrze znany z nauczania sztuk walki, jako jeden z wybitnych przedstawicieli tradycyjnego i wszechstronnego Kalaripayattu. Podróżnicy tacy jak Luis de Camoens (1553) oraz Duarte Barbosa (16th century) wspominają w swoich pismach istnienie w Kerala tajemnych, starożytnych metod indyjskich sztuk walki pochodzących od bogów. Kanon sztuk użytecznych jaki daje Tantra omawia sztukę walki jako 'Vaijayiki Vidyagnanam’, co oznacza wiedzę o technikach służących do pokonania wrogów i zwycięstwa. Nauczanie sztuk walki odbywa się zgodnie z podstawowym dostępnym kanonem jakim jest Dhanurveda, czyli święta księga łucznictwa indyjskiego. Dhanurveda podaje, że wielcy mędrcy Indii tacy jak Viśvamitra, Sanaka czy Paraśurama praktykowali Kalaripayat będąc mistrzami ścieżki wojowników. Postawa „Łucznik” jest dobrze znana w treningu hatha joga, chociaż zwykle nie najlepiej ćwiczona przez zachdnich instruktorów, którzy łuku w ręku nie trzymali i Kalaripayattu nie znają!