Nauki Duchowe od Mohandźi - 2022 Rok

Nauki Duchowe i Społeczne od Mohandźi - ROK 2022

Nauki Duchowe Lalitamohandźi G.K. - Rok 2023

Materiał to myśli zebrane z wielu różnych miejsc, grup i forów ezoterycznych, zwykle prywatnych lub nie całkiem publicznych, gdzie Nauczyciel i Mistrz Duchowy wypowiada się na wiele różnych tematów, w tym komentuje sprawy wagi społecznej, jak dawni Wielcy Mistrzowie i Święci, zarówno w dziedzinach ezoterycznych czy duchowych jak i zwyczajnych, typowo społecznych, politycznych oraz życia codziennego. W sprawach błędów i szkodliwości nie szczędzi ostrych słów i reprymend, które wedle dawnych Mistrzów (Swami) i Mędrców (Ryszich). Do nauki oraz praktyki u prawdziwego Guru (Mistrza Przewodnika Dusz) trzeba się przyzwyczaić, jak ktoś nie jest gotowy na wysokie wibracje Prawdy, nie powinien czytać, choć podstawą duchowego rozwoju człowieka i wzniesienia świadomości jest synchronizacja z Myślą Niebiańskiego Mistrza Duchowego, a przy okazji Uzdrowiciela Duchowego pracującego od dziecka z potęgą Wyższej Jaźni... Kolejność wypowiedzi mniej więcej chronologiczna, od najnowszych do najstarszych, w kolejności zbierania, zatem można też od ostatniego akapitu czytać do poczatku, jak ktoś tak woli. 

Mohandźi (ang. Mohanji)

Jak rozwijać się duchowo?

Jak rozwijać się duchowo, wewnętrznie? Ważne punkty w dziedzinie nauczania duchowego, o których powinni pamiętać generalnie ci, którzy cośkolwiek w temacie prowadzą pod szyldem rozwoju duchowego, przebudzenia, podróży do oświecenia, rozkwitu serca czy budzenia trzeciego oka, wewnętrznej iluminacji. Zawsze jest ze siedem albo jedenaście, albo szesnaście takich ważnych punktów, istotnych czy kluczowych wskazówek.

Zaćmienia Słońca i Księżyca

Zaćmienie Księżyca czy Słońca, to zawsze spływ oraz nasilenie paskudnych energii i zdarzeń, także przez jakiś czas po zaćmieniu. Zaćmienia całkowite są zawsze mocniejsze w ciemności i mroku niż częściowe, a dodatkowe zjawiska czy to koniunkcje czy opozycje albo kwadratury mogą jeszcze wzmocnić paskudność samego zaćmienia. To, z wtorku 8 listopada 2022, nie jest tylko zaćmieniem Księżyca, to jest jeszcze zaćmienie całkowite Księżyca w czasie, gdy Księżyc dochodzi do koniunkcji z Gorgoną, w tym z Algolem, a ta skończy się dopiero w środę 9 listopada 2022 około południa (maksimum w środę rano, około 7-8 godziny). Raz, że jest całkowite, chociaż na innej półkuli, pewnie o Tajwan i tamtejsze okolice (Pacyfik, USA, Kanada, Australia, Nowa Zelandia, Korea Północna) chodzi, a dwa, że jest gorgoniczne czyli algoliczne, a zatem bardzo mroczne, demoniczne, w Jodze i Tantrze mówimy: asuryczne.

Koniunkcja Księżyca z Algolem czyli całą Głową Meduzy jest taka jaka jest, ale z zaćmieniem, to na pewno jakiś lepszy efekt zaćmieniowy czyli ściemniający będzie jako skutek spływu mrocznych energii. Całe zaćmienie odbywa się także dodatkowo na mrocznej koniunkcji Księżyca z Uranem (maksimum koniunkcji w czasie środka zaćmienia), co  dodaje zboczoności i złowrogości, to pewnie ataki zboczeńców i zwyroli na całym świecie się nasilą znacznie. Tylko ciemne aspekty Urana mamy w czasie takiego zaćmienia koniunkcyjnego. Plus dochodzenie do koniunkcji z Głową Meduzy i Algolem, także ciemne aspekty dewiacyjności i wszelkiej destrukcji oraz złoczynności. Mamy wybory parlamentarne w USA na tym zaćmieniu. Można spodziewać się eskalacji wszelkiego zła i pomylenia umysłowego, w tym ataków satanizmu, lucyferyzmu, płaskoziemstwa, chemtrailsiarstwa, antyszczepionkizmu, nazizmu, banderyzmu, hitleryzmu, faszyzmu, frankizmu, polpotyzmu, salafizmu, wahabizmu, ujguryzmu, korporacjonizmu, neoliberalizmu (czytaj: zboczkizmu) i podobnych deprawacji oraz zwyrodnień umysłowych na szeroką skalę...

Przypominam, że czas Pełni Księżyca, aby omijać zaćmienia, celebruje się w Trajodaśi (13) lub Ćaturdaśi (14) czyli w trzynastym lub czternastym dniu księżycowym (Tithi) - wieczór lub dwa wieczory przed dniem Pełni Księżyca. To dlatego, aby nie wchodzić w szkodliwe od mroku pełnie zaćmieniowe, podobnie ze Słońcem, żeby nie wchodzić w czasie Nowiu w same zjawiska zaćmienia Słońca przez Księżyc.

Huna i Plejady, a Biała Magia, Mana i Pranah

W nauce Kahunów, która wedle legend przybyła wraz ze starodawnymi magami przybyszami z Plejad (Makali'i), do wykonywania pewnych czynności należy posiadać umiejętność gromadzenia i kierowania "mocą duchową" czy "psychiczną" określaną jako Mana, która definiowana jest podobnie jak chińskie Qi (Chi), japońskie Ki (Reiki) czy indyjska Pranah. Stosuje się także wzmaganie Many do jej wyższego stopnia Mana Mana oraz niebiańskiej Mana czyli Mana Loa (w chińskim to niebiańska Tien Chi, jap. Ten-Ki, a w Indii tak zwana Boska Energia Duchowa/Świetlista, Daiva Pranah). Dla przeciętnego człowieka najważniejszym jest na początek opanowanie Uzdrawiającej Modlitwy w metodzie Huny, gdzie przez serie specjalnych Głębokich Oddechów gromadzi się energię (Mana), którą podświadomość (Unihipili) wraz z wizualizowanym obrazem (błękitnym obrazem), przykładowo zdrowej części ciała, przesyła do 'Aumakua, zwanego jako Nadświadomość czy Wyższa Jaźń, w Jodze Atman. Warto pamiętać, że bardzo skuteczne Duchowe Leczenie Evelyn Monahan (1903-1998) powstało w znacznym stopniu na bazie formuł modlitwy zapoznanych w Hunie. 

Odejście Swami Premananda Maharaj

Odszedł Swami Premananda Maharaj - Siddha i Mistrz Duchowy Tamilów!

Wszystkich wielbicieli i sympatyków Swami Premananda z Tamil Nadu informujemy, że Swami zmarł w Indii dnia 21 luty 2011 roku. Wielu ludzi z Polski jeździło do Swami Premananda do Indii na wycieczki, wielu pomagało utrzymać sierociniec aśramowy. Sympatyków Swami-Dżi wielbiciele z Indii proszą o skupioną praktykę i pośmiertne pudże z okazji tego wymuszonego okolicznościami Samadhi! Swami Premananda znany jest z manifestowania siddhi takich jak stwarzanie Wibhuti oraz materializacja Lingamów. Ośrodki założone przez Ashram Premananda tworzone są wokół zmaterializowanych przez tego mistrza Lingamów. Swami Premananda odszedł w wieku około lat 60, wyniszczony długotrwałym uwięzieniem w kazamatach maoistyczno-katolickich. 

Swami Premananda urodził się 17 listopada na Sri Lance w 1951 roku, przeżył prawie 60 lat, a dokładnie 2 cykle Saturna (Śaniwary), gdyż akurat na przejściu z drugiego do trzeciego cyklu Saturna w życiu, czyli 59/60 lat. Od 16/17 roku życia prowadził za rada swojego mistrza intensywną duchową aktywność odnowienia i umocnienia kultury duchowej i tradycji tantryczno-śiwaickich w Tamil Nadu. Tantryczne tradycje Tamilów (Drawidów) historycznie sięgają ponad 22 tysięcy lat wstecz. Tego nie mogli znieść liczni w Tamil Nadu aktywiści ateistycznego maoizmu oraz watykańskiego katolicyzmu. Zawiązali spisek przeciwko Aśramowi i osobie Mistrza Premananda, wskutek czego Mistrz został uwięziony i poważnie wyniszczony. I tak jednak udowodnił, że Mistrz jest Mistrzem w każdym miejscu i dzięki swej postawie zjednał tysiące więźniów, którzy postanowili iść w jego ślady i prowadzić uczciwe, boskie życie. 

Swami był od 1994 roku przez wiele lat więziony na podstawie plugawych pomówień przez tamilskich aktywistów ateistycznego maoizmu oraz działaczy watykańsko-katolickich pospołu. Dwie bestie w cichej zmowie nie raz już pokazały, że prawdziwej mistyki, ezoteryki i duchowości rodem ze wschodu nienawidzą najbardziej ze wszystkiego Dwie bestie, wspominane w Apokalipsie działają jak archetypowy Mistrz i Uczeń ciemnej strony Mroku, gdzie uczeń (ateizm) uczy się od mistrza (katolicyzmu) jak zniewalać i inkwizycyjnie wykańczać, tak jak jawnie jak i podstępnie wszystko, co stoi na drodze do władzy nad umysłami. 

Droga do Boga - Konfesje Biograficzne

DROGA DO BOGA – KONFESJE

Mohan Ryszard Matuszewski

Słodkie Dzieciństwo

Najdalej jak sięgam pamięcią, rozpocząłem moją duchową podróż w nieznane, około trzeciego roku życia. Tak, w pełni świadomie, urzeczywistniłem pierwszą pamiętną wycieczkę, którą jak później zrozumiałem zwie się podróżą duchową lub ścieżką. Podróż w nieznane, spod skrzydeł Matki, ziemi, do Ojca Niebieskiego. Trochę szczegółów z pierwszej podróży może uzmysłowić czym ścieżka jest w swej istocie i jak się ją odbywa. Była prorocza i rewolucyjna zarazem.

Otóż, pewnego słonecznego dnia, będąc w swym rodzinnym domu, w leśniczówce, okolice gminy Czarne woj. słupskie, zatęskniłem nagle za moim ziemskim ojcem, który pracował gdzieś w nieprzebytej leśnej gęstwinie. Zapomniałem nagle o matce, która opiekowała się mną i gotowała jak zwykle obiad krzątając się przy kuchni. Niepomny przestróg oddalania się od domu rodzinnego i zasięgu wzroku i głosu matki, wiedziony jakimś pilnym wewnętrznym impulsem, pognałem prosto przed siebie, w las, do ojca, ówcześnie leśniczego. Miałem wtedy niecałe trzy lata.

Impuls wewnętrznego nakazu odejścia gdzieś daleko, pognania w dziewiczy las okazał się tym, który później ułatwiał zrywanie wszelkich więzów i podążanie w jedynie wybranym kierunku. Wszystko może minęłoby bez większego echa, gdyby nie fakt, że po drodze była kilkumetrowej szerokości rzeczka z wąską kładką. I szczęście tak dopisywało, że po obu stronach owego mostka leżał piasek, na którym wyraźnie odbiły się ślady mojego wchodzenia na wąską kładkę. A z drugiej strony, jakoś szczęśliwie udało mi się zeskoczyć na jakąś kępkę trawy tak, że nie został żaden ślad. Prawdopodobnie na mostku dostałem tego natchnienia skakania po ledwie dosięgalnych kępkach trawy. Możesz sobie wyobrazić, „radość” matki, która zobaczyła iż synek jej na most wchodził i są wyraźne ślady, jednakże na moście go nie ma, a po drugiej stronie ani śladu schodzenia. No i podniosło się wielkie larum.

To był pierwszy, jaki pamiętam, komunikat, który jako zaszyfrowana depesza został przeze mnie posłany rodzinnemu domowi. Brzmiał on tak: „Nie przywiązujcie się do mnie, gdyż mogę odejść w każdej chwili, pozostawiając za sobą ból i rozpacz.” Dużo później zrozumiałem, że właśnie to odchodzenie w nieznane, jest dobrym początkiem i przygotowaniem Pielgrzyma do trudów Ścieżki. Mnie oczywiście cieszyła i radowała wielce owa pierwsza poważna peregrynacja.