Wisznu Narajana - Bóstwo Lotosu Swadhishthana
Wisznu w sanskrycie i hindi: विष्णु – to jeden z najpopularniejszych solarnych dewów w hinduizmie i tradycji wedyjskiej, Bóg jedyny w wisznuizmie (jednym z największych wyznań hinduistycznych). Wisznu jest jednym z Trimurti (trójcy hinduistycznej) tworzonej wraz z wielkimi bogami nieba, Brahmą i Śiwą. Symbolizuje podtrzymujący życie i istnienie aspekt Absolutu, najczęściej identyfikowany z dwoma swoimi awatarami: Ramą oraz Kryszną.
 |
| Wisznu Dewa |
Święta Rygweda wspomina Imię Wisznu 93 razy. W Rygwedzie 7.99 – Wisznu stwarza materialny wszechświat jako oddzielny od pierwotnego świata duchowego (niebiańskiego). W Rygwedzie 7.100 – opisano jak Wisznu jako Trivikrama porusza się ponad całym Wszechświatem z pomocą zaledwie trzech kroków. Wisznu w Rygwedzie jest jednym z bóstw solarnych zrodzonych z Pramacierzy znanej jako Aditi. Wisznu jest młodszym bratem Indra Dewy - władcy Swargi (niebiańskiej krainy oświeconych bóstw). Wisznu nazywany jest imieniem Upendra - Półindra lub Pod-Indra (Upa-Indra), jako że w niebiosach mamy zasadę starszeństwa, bóstwa starsze są potężniejsze i mają większą władzę duchową. Kiedy pojawia się Wisznu jako awatara o imieniu Wamana, rodzi się jako młodszy brat awatara Indry - w inkarnacjach niebiańskich zstąpień zasada starszeństwa i hierarchii zawsze zostaje zachowana. Wisznu jako młodszy brat Indry, uwalnia trzy niższe światy od demonicznego uzurpatora Bali-Asura, oddając Królestwo pod władztwo swojego starszego brata Indra-Deva (Króla Niebios). Wisznu w niebiosach wielbi swojego niebiańskiego starszego brata pełnymi czci i oddania hymnami, za co Indra daje Wisznu ogromną władzę nad istotami ludzkimi w trzech niższych światach.
Rygveda 1.22.18 określa Wisznu jako Vishnurgopa - Pasterza albowiem Wisznu Pasterzem ludzkich dusz jest. Wisznu jest w Rygwedzie opisany jako jeden z Dwunastu Świętych Aditjów, Synów Aditi - Pramacierzy, Pramatki Bogów Nieba. Królem wszystkich Dewów (Niebian), w tym Aditjów jest i pozostanie Indra, który nazywany jest Dewaradźą - Królem Bóstw Świetlistych (Niebian).
Wisznu jest bóstwem wszechobejmującym (zawierającym wszystko), określany mianem Purusza lub Mahapurusza, Paramatman (dusza wyższa), jest tym, który zawiera w sobie wszystkie dusze indywidualne. Purusza to zbiorowy duch całej ludzkości, duch człowieczeństwa.
Wisznu posiada sześć doskonałości, mianowicie:
- wiedzę (dźńana)
- majętność
- siłę lub potęgę (śakti)
- sławę
- piękno (urok osobisty)
- wyrzeczenie (asceza)
Tych sześć podstawowych cech musi być branych pod uwagę podczas weryfikowania Awatary Wisznu, a w XX wieku, wszystkie cechy spełniał Sathya Sai Baba, z urodzenia znany jako Sathya Narayana, niewątpliwe zstąpienie Śri Wisznu Narajana.
